Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Hebban vandaag

Review /

Deze 28 boeken bespraken we deze week #70

Ons team van Hebban-recensenten bespreekt wekelijks tientallen nieuwe - en soms ook oudere - boeken. Iedere week zetten we op vrijdag alle recensies van de voorgaande zeven dagen in één overzicht. Dit zijn de Hebban-recensies van vrijdag 23 maart tot en met donderdag 29 maart.

Bekijk hier alle besproken boeken van deze week

Highlights

Al met al is er op academisch gebied waarschijnlijk veel aan te merken op de hervertellingen in Mythos, maar de verhalen zoals Fry ze bedoeld heeft; als verhalen om eens goed voor te gaan zitten, zijn zeer geslaagd en een genot om te lezen. Daarbij laat Fry zien wel degelijk goed onderlegd en op de hoogte te zijn van wat hij aan het doen is en daarom voegt deze nieuwe hervertelling zeker wat toe.
- Anne Oerlemans over Mythos

Met lichte schaamte geeft Paris haar lezers ‘opdrachten’ om te leren kijken, het geheim van de schrijver te leren ontrafelen. Ze is een beetje modernistisch ingesteld: ‘boodschappen’ zijn suspect, leren dat er één goede uitleg is wringt. Maar wat een voldoening als je bij het beantwoorden met Lidewijde op één lijn blijkt te zitten – je ‘snapt’ het. Soms wijkt je visie af – niet erg -, verhalen zijn van de lezer dus daar is Lidewijde heel relaxed over.
- Victor de la Vieter over Hoe lees ik korte verhalen?

De citaten worden afgewisseld met korte nieuwe teksten: herinneringen aan zijn jeugd, zijn vader en de kwekerij. Deze teksten getuigen vooral van het geduld en de toewijding waarmee zijn vader planten en in het bijzonder varens en bloemen opkweekte. De kwekerij is in Siebelink’s geheugen altijd blijven voortbestaan als een verloren paradijs, en het zal geen toeval zijn dat Siebelink ook in zijn recente romans zoals Margje en De buurjongen weer terugkeert naar het vertrouwde decor van zijn kindertijd.
- Inge Sparrius over De bloemen van Jan Siebelink

Daarnaast lijkt de bundel ook niet geredigeerd te zijn. Er zijn nogal wat slordigheden blijven staan (aanhalingstekens en scheidingsstreepjes zijn niet overal hetzelfde vormgegeven; er staan spaties voor punten en komma’s aan het eind van een zin; een blauwe bloem is een paar pagina’s later zonder reden zwart, et cetera), en veel verhalen doen ongepolijst aan. Ze meanderen, of auteurs zijn zo bezig met hun wereld opbouwen en zaken toelichten dat ze niet toekomen aan een verhaal vertellen.
- Sarah de Waard over EdgeZero

Sommige lezers raakten verward door al die perspectieven en spiegels. (…) Tip: lees het boek twee keer. Je kan zelfs (blz. 167) terugvinden wát het drama was dat Mattias’ dood veroorzaakte – voor zover dat belangrijk is. Om met literatuurlerares Lidewijde Paris te spreken: veel 'show' en weinig 'tell', betekent misschien dat je literatuur aan het lezen bent. Je moet er moeite voor doen, maar dan gebeurt er ook wat in je hoofd. Is dat niet prachtig?
- Victor de la Vieter over Na Mattias

Sommige boeken van veertig jaar oud schijnen haast niet verouderd, maar The HOG Murders heeft daar dus wel wat last van. Maar die kritiek slaat enkel op de personages en hun interactie. Merkwaardig genoeg valt het amper op dat de wereld ondertussen op technologisch vlak een revolutie ondergaan heeft. En het misdaadverhaal staat nog steeds stevig overeind. Voor wie alle Agatha Christies reeds stukgelezen heeft en ook Engelstalig leest: probeer eens een DeAndrea.
- Marvin Olbrechts over The HOG Murders

De lezers van boeken van Sophie Kinsella zullen niet verbaasd zijn dat deze geplande, krampachtige verrassingen keer op keer verkeerd uitvallen. Kinsella beschrijft op haar bekende lichtvoetige en hilarische wijze reeksen goedbedoelde missers die als resultaat de relatie van Sylvie en Dan steeds meer in gevaar brengen. Een van de verrassingen leidt tot een avond broeierige seks in een prachtige vergeten tuin en even lijkt het tij zich te keren en nemen de spanningen tussen Sylvie en Dan af.
- Kamila Straatsburg over Verras me

Al met al werkt de manier waarop Valgaeren clichés en nieuwe ideeën met elkaar vermengt goed. Toch gebruikt hij uiteindelijk nog te veel bekende horrorthema’s om de lezer echt te overdonderen met zijn verhaal. Het einderesultaat had meer in het voordeel van originele ideeën mogen uitvallen dan nu gebeurt. Desondanks is Blackwell een prima genreboek geworden, waar niet alleen de liefhebbers van gothic horror maar ook veel andere lezers ‘s avonds mee bij de kachel kunnen kruipen.
- Anne-Claire Verham over Blackwell

Bekijk hier alle besproken boeken van deze week



Over de auteur

Hebban Crew

2543 volgers
0 boeken
0 favorieten
Hebban Crew


Reacties op: Deze 28 boeken bespraken we deze week #70

 

Overig