Deze 29 boeken bespraken we deze week #61

De roman is bijna één grote metafoor die de lezer overrompelt en aan het twijfelen zet. Het verhaal ontwikkelt zich gestaag verder, waarbij je echt niet aanvoelt waar het naartoe gaat. De schrijver laat eveneens het historische verleden niet ongemoeid. Hij besteedt onder andere aandacht aan de situatie in Wenen tijdens de periode van de Anschluss (de Duitse annexatie van Oostenrijk in 1938). De creaturen uit het schilderij ‘De moord op Commendatore’ gaan een eigen leven leiden.
- Guy Doms over De moord op commendatore - Deel 2

Rebecca Solnit is een rasechte feministe die zich sterk verzet tegen vijandige manieren van denken over vrouwen en reacties op feminisme. Je zult haar echter niet betrappen op 'mannenhaat'. Integendeel. Solnit is zich sterk bewust van het feit dat vrouwen de hulp en het bondgenootschap van mannen nodig hebben om de manier waarop vrouwen behandeld worden te veranderen. Alhoewel het boek sterk gericht is op de Amerikaanse maatschappij worden voldoende argumenten gegeven om ook ons aan het nadenken te zetten. 
- Jeanette van de Lindt over De moeder aller vragen

Die gedeelten van het boek die over de (technische) wederopbouw gaan, zijn wat dat betreft interessanter en inventiever. Als postapocalyptisch verhaal in meer algemene zin komt Een jaar later echter aardig uit de verf. Het geeft een realistisch beeld van wat er kan gebeuren als totale verwoesting een machtsvacuüm zou creëren in de Verenigde Staten. Daarmee is het een boek geworden dat zijn momenten heeft en zeker geen halfzacht tussendeel van een trilogie is.
- Anne-Claire Verham over Een jaar later

Auteur Niki Padidar zorgt ervoor dat pubers antwoorden krijgen op hun meest prangende vragen. Ze geeft een hoop informatie zonder dat het encyclopedisch aanvoelt. Hoewel de aanpak wat speels is, wordt er op een respectvolle manier met de onderwerpen omgegaan en wordt er geen enkele mening aan de lezer opgedrongen. Oudere tieners kunnen dit boek zonder problemen zelfstandig lezen, aan jongere tieners biedt het de mogelijkheid om er thuis het gesprek over aan te gaan.
- Katy Hurkmans over Dokter Corrie geeft antwoord

Over deze stripversie doe je iets langer dan tien minuten. Al was het maar om zorgvuldig te genieten van het fijne teken- en kleurwerk van de Frans-Amerikaanse kunstenaar, die met veel schroom en aarzeling aan de verstripping van het beroemde verhaal van zijn oma begon, maar uiteindelijk zijn invalshoek vond en het zich eigen maakte. Hij leidt het vrij letterlijk, bijna op z’n Matena’s weergegeven kortverhaal in én uit met enkele eigen, woordloze toevoegingen.
- Koen Driessens over De Loterij

Modern als in introspectief, zonder gezwollen taal, niet fantasie-achtig. Expressionistisch ook: ‘ik schrijf uitsluitend voor mijn eigen schaduw, die zichtbaar is op de muur.’ De herhalingen, ongebruikelijk in westers proza, doen denken aan Hindoeïstische mantra’s. Maar hoezo ook alweer Perzisch? Dictator Reza Khan veranderde in 1935 de naam van Perzië in Iran (‘land van de Ariërs’). Ook in dit opzicht is dit boek actueel: Hedayat had niks met dictatuur en dus niks met Reza Khan.
- Victor de la Vieter over De blinde uil

Het is een verhaal met twee kanten. Het is een kritiek op de maatschappij, want hoe ontstaat een ‘misdadiger’? Is het milieu en de omgeving van een jongere in sommige gevallen niet allesbepalend voor de ontwikkeling? Wat als iemand nooit een goed voorbeeld heeft gehad? Deze vragen zijn tussen de regels in dit boek te vinden en het is knap dat Winnie M. Li haar eigen verhaal op die manier probeert om te zetten tot een voorbeeld.
- Evy De Brabander over Zwarte bladzijde

Wolff maakt duidelijk dat er van het begin af aan de bittere rivaliteit tussen de belangrijkste intimi van de president - het koppel dochter Ivanka en schoonzoon Jared Kushner, hoofdstrateeg Steve Bannon en stafchef Reince Priebus - een gezonde werksfeer onmogelijk maakte. De drie partijen deden alle mogelijke moeite om elkaar het Witte Huis uit te werken onder meer door ongunstige en soms zelfs onjuiste informatie over de ander te lekken. Wolff beschrijft helder vanuit welke achtergrond ieder van de drie zijn eigen doel wilde bereiken.
- Onno van Rijen over Fire and Fury