Deze 31 boeken bespraken we deze week #89

In de tuin van het beest is eerder een sfeerschets dan een roman met een sterke verhaallijn. Het ontvouwt zich naar een einde dat binnen het voorspelbare ligt, en mist daardoor het shockeffect dat haar tweede roman kenmerkte. Het trieste leven met een seksverslaving wordt bijzonder realistisch weergegeven in bijtend proza dat je niet onberoerd laat.
- Bie Helena over In de tuin van het beest

A Ladder to the Sky is een prettig, toegankelijk geschreven verhaal met tal van verrassende elementen. De krachtige beschrijvingen zorgen er voor dat je deelgenoot bent van Maurice zijn leven en de mensen om hem heen. Een verhaal dat niet alleen verrassend is, maar weet te verbazen. Boyne is er in geslaagd een boeiende karakterstudie neer te zetten die de lezer laat ervaren dat sommige mensen tot het uiterste gaan om hun dromen waar te maken. Een unieke leeservaring die je als liefhebber niet mag missen!
- Annemieke de Jong over A Ladder to the Sky

Het verhaal is dan wel mooi in elkaar geknutseld, toch blijft het behoorlijk oppervlakkig. Na het lezen blijft het niet hangen of nazinderen. Met uitzondering van Solveig en Lennie Lee blijven de meeste andere karakters aan de oppervlakkige, zeg maar stereotiepe kant. Sommige beschrijvingen en dialogen zijn mager, of zelfs verwarrend.
- Guy Doms over Stockholm Confidential

De verbeelding die aan deze roman ten grondslag ligt is indrukwekkend. De variëteit van de biotechnologie, de ultraflexibele Borne die we in vele markante vormen te zien krijgen, de vervallen stad, de in een mêlee van ingestorte gebouwen en ander puin gelegen Balkonrots, VanderMeer laat nergens iets liggen. Al vanaf pagina één word je ondergedompeld in een compleet andere wereld. En dat zonder langdradige uitleg, maar op een manier die het gemakkelijk maakt om aan te haken.
- Anne-Claire Verham over Borne

Quarantaine kruipt onder de huid, zonder sentimenteel te worden. Het is knap dat Erik Betten het geheel op een verrassend realistische wijze weet te brengen. Dit staaltje fictie is een behoorlijke pageturner en geeft de lezer door het hoge tempo geen kans de horrorelementen in vraag te stellen. Het is een sterk thrillerdebuut dat door de frisse setting hoge ogen zal gooien bij lezers die van een verhaal net dat ietsje meer verwachten dan gewoon de zoveelste zombie-apocalyps.
- Katy Hurkmans over Quarantaine

Otten heeft met Blijf nog even een dapper boek geschreven, over een moeilijk onderwerp dat jongeren vast en zeker zal aanspreken. Maar het mist de diepte en complexiteit die van een aardig boek een goéd boek maken. Dat maakt het moeilijk om sterren te geven – uiteindelijk zijn het er net drie geworden.
- Christien Boomsma over Blijf nog even

Bijna was de leeuw uitgebruld (‘ik kom bijna nergens meer’), maar nu heeft hij een nieuwe uitweg gevonden voor zijn creatieve energie: het nabije en het niet-bestaande op papier zetten. Zo schopt hij nu dus als auteur dogma’s over opbouw of eenheid van tijd, plaats en handeling omver, net zoals hij dat eerder in het theater deed. ‘Binnen die kleine dingetjes kan je alles doen.’ Overtuigend debuteren op je zeventigste, het kàn.
- Victor de la Vieter over Eén

Dit boek is geen smakelijk hapje voor tussendoor. Het vraagt concentratie en confronteert ons met geweld en onderdrukking achter de flinterdunne façades van een schijnbaar modern en democratisch land. Deze aandacht wordt rijkelijk beloond. Misschien wel het meest typerende voor deze roman is hoe Roy ons met haar onverwoestbare ironie en optimisme in aanraking brengt met het menselijk vermogen om, zelfs onder de moeilijkste omstandigheden, levensvreugde en liefde en vriendschap te ervaren. Een boek om te koesteren en te gaan herlezen.
- Inge Sparrius over Ministry of Utmost Happiness