Deze 32 boeken bespraken we deze week #38

Chevalier heeft met Nieuwe jongen aangetoond dat de thematiek van Shakespeare nog steeds actueel is. De enorme vaart waarin dit boek geschreven is, past bij het leven van de basisschoolleerlingen; vriendschappen ontluiken en worden dezelfde dag verbroken, vooroordelen komen voor bij zowel leraren als leerlingen en worden niet onderkend. Minpuntje aan het boek is, dat Chevalier soms woorden en gedachten aan de kinderen geeft, die niet lijken te passen bij hun leeftijd.
- Helena van Dijk over Nieuwe jongen

Het boek zegt ook nergens dat je wel degelijk nuttig én verantwoord gebruik kunt maken van internet of sociale media: het is alles of niets, lijkt het daarentegen te zeggen. Ofwel ben je verslaafd, ofwel een geheelonthouder. Eigenlijk zegt het boek niet je dataverkeer te matigen, maar zelfs het helemaal op te geven. Dat lijkt nu ook weer niet de juiste boodschap te zijn: sociale media zijn er nu eenmaal en kinderen ga je heus niet zover krijgen ze links te laten liggen.
- Koen Driessens over Beer heeft wel 100 vrienden

J.D. Vance botst nog dagelijks tegen het feit dat hij bij hillbilly's is opgegroeid. Het ontbreekt hem aan bepaalde sociale vaardigheden die de mensen waar hij mee werkt en leeft met de paplepel ingegoten hebben gekregen. Het is geen tragisch verhaal geworden maar een boek doorspekt met humor en levendige personages. Een geweldig goed geschreven boek dat een blik werpt op een bevolkingsgroep waar we eigenlijk maar weinig van weten.
- Jeannete van de Lindt over Hillbilly Blues

De constante twijfel in dit boek is voelbaar: is een haardvuur goed om bij te zijn? Is een bosbrand per definitie slecht? Moet je op zoek gaan naar een vreugdevuur, ook als je daarmee je haardvuur kunt verliezen? Behalve de liefde spelen er andere belangrijke thema’s in de roman, zoals het begrepen worden door je geliefde, het najagen van je dromen en de zoektocht naar en betekenis van geluk en houden van.
- Aimee van Tienoven over Het licht dat we verloren

Het boek bewandelt nogal braafjes de platgetreden paden. Alle typische thema’s van het genre (de zogenaamde tropes) worden netjes verwerkt: goed tegen kwaad, een queeste, magie, zwaarden, ... Geen lezer wordt van zijn sokken geblazen door verrassende wendingen, nooit eerder geziene wezens of magie die de fantasywereld op zijn kop zet. Wat het boek wél het lezen waard maakt is de uitbouw van de wereld en de personages. Goodkind geeft de fantasyliefhebber precies waar deze van houdt.
- Marvin Olbrechts over De Kronieken van Nicci 1 - Maîtresse van de dood

Geen jalapeños is een roman over vriendschap, ouder worden en over toekomstdromen. Beijer werkt deze thema’s uit tegen een achtergrond van klassieke muziek en een mooie stad (Haarlem). Helaas is de humor die hij hanteert in de dialogen vaak van minder mooi niveau. Wat overblijft is een vlot geschreven verhaal over relevante levensvragen en verschillende strategieën om met teleurstellingen en verwachtingen om te gaan.
- Doortje Mosch over Geen japaleños

Een aantal mooie zinnen blijft je bij, zoals 'Ik kan met niemand anders zwijgen zoals met jou.' Hoffschlag schrijft filmisch, formuleert helder, schrijft spitse dialogen en is een geboren verteller. Feit en fictie zijn in deze debuutroman ingenieus ineengevlochten. Knap hoe ze de muziekgeschiedenis een plek geeft in deze roman en dit weet in te passen in een overtuigend, geloofwaardig en meeslepend verhaal. Ze heeft het boek zo gecomponeerd dat alles op een heel natuurlijke wijze op zijn plek valt.
- Jan Stoel over P.I.D.

Verraad is zoveel meer dan een snelle actiethriller, zoals de tekst op de achterflap wellicht doet vermoeden. De plot zit goed in elkaar en met thema’s als politieke intriges, maatschappelijke dilemma's, jaloezie, revalidatie en machtsmisbruik spreekt het waarschijnlijk een brede groep lezers aan. De personages zijn prima uitgewerkt. Tussen alle stoere acties in weet Helders enkele personages zeer geloofwaardig en menselijk neer te zetten: stoere karakters, die zeer kwetsbaar blijken.
- Edwin Lommers over Verraad