Een prachtig, emotioneel liefdesverhaal

Kan je gelukkig zijn met iemand wanneer je diep vanbinnen weet dat je hart bij iemand anders ligt? Deze vraag is constant aanwezig in Jill Santopolo’s debuutroman Het licht dat we verloren. Een ontroerende roman over liefde, geluk en dromen.

Lucy en Gabe ontmoeten elkaar op een dag waarop voor veel Amerikanen alles veranderde: 11 september 2001. Ze verliezen elkaar snel weer uit het oog, maar wanneer ze elkaar na hun afstuderen bij toeval tegenkomen, is het gelijk raak. Vanaf die avond zijn ze samen, totdat Gabe ‘noodgedwongen’ naar het buitenland vertrekt voor zijn werk.

Lucy probeert na haar liefdesverdriet om Gabe een nieuw leven op te bouwen met Darren. Gabe blijft echter regelmatig door haar hoofd spoken. De schrijfstijl draagt zeker bij aan de overtuiging van deze roman. Santopolo schrijft vanuit Lucy, die haar verhaal ‘vertelt’ aan Gabe:

“Het is de enige foto die ik ooit van je heb genomen. Ik vraag me af of je hem nog steeds hebt.”

Dit maakt het verhaal heel persoonlijk en geeft het een diepere lading: een ander vertelperspectief had de lezer nooit zo bij de personages kunnen betrekken. Het is een concrete, duidelijke manier van schrijven waarmee Santopolo de liefde - en ook de verschillende soorten hiervan - vast weet te leggen en ondertussen ook de lezer weet te raken. Het mooiste en beste voorbeeld hiervan is de ‘vuurmetafoor’:

“Ze zei dat ze elke verhouding die ze heeft ziet als een soort vuur. Dat sommige relaties aanvoelen als een bosbrand - krachtig en boeiend en verheven en gevaarlijk en met de capaciteit je te verbranden voordat je zelfs maar beseft dat je bent verbrand. En dat sommige relaties aanvoelen als een haardvuur - solide en stabiel en knus en ondersteunend.”

Duidelijk wordt dat Lucy en Gabe een ‘bosbrand’ waren, terwijl Lucy en Darren een ‘haardvuur’ zijn. De constante twijfel in dit boek is voelbaar: is een haardvuur goed om bij te zijn? Is een bosbrand per definitie slecht? Moet je op zoek gaan naar een vreugdevuur, ook als je daarmee je haardvuur kunt verliezen? Behalve de liefde spelen er andere belangrijke thema’s in de roman, zoals het begrepen worden door je geliefde, het najagen van je dromen en de zoektocht naar en betekenis van geluk en houden van.

Is deze roman geschikt voor iedereen? Nee, wellicht niet. Het is geen zoetsappig liefdesverhaal, maar als je nooit zoiets hebt meegemaakt en de herkenning mist kan het verhaal misschien wat langdradig en besluiteloos overkomen. Aan de andere kant: als die herkenning er wél is, is het prachtig, vol rake beschrijvingen en bruikbare inzichten.

Het licht dat we verloren is een prachtig, emotioneel verhaal over liefde. Perfect om te lezen als je net een relatie hebt verbroken: je zult wellicht wat tranen laten, maar ook veel inzichten krijgen waarmee je de liefde beter kunt begrijpen.