Dossier /
DVD-recensie: Annabelle
Het conflict van Annabelle – de Amerikaanse horrorfilm uit 2014 met Annabelle Wallis (ja, zo heet ze echt!), Ward Horton en een porseleinen middelgrote pop in de hoofdrol, geregisseerd door John R. Leonetti – in een notendop. Het lastige is dat Annabelle een prequel is van The Conjuring; geen directe prequel, maar meer een duidelijke zijtak in dezelfde fictieve wereld, met veel overlap. Je zou eigenlijk een beetje voorkennis moeten hebben voor je aan Annabelle begint, wil je álles helemaal goed begrijpen. Daar staat tegenover dat als je Annabelle naast The Conjuring legt en de twee met elkaar vergelijkt, de voorganger toch net een stukje beter was.
Wanneer een horrorfilm goed is of niet, daar valt natuurlijk over te twisten. Maar dat Annabelle niet tot de top behoort, daar lijken veel mensen het wel over eens te zijn. De opzet is niet origineel genoeg om op zichzelf te staan, maar de rode draadjes die terugleiden naar The Conjuring zijn ook niet goed genoeg uitgewerkt om het tot een sterk vervolg te maken. Het gegeven van een voorwerp, of in Annabelle’s geval, een demon achter dat voorwerp, dat brokstukken veroorzaakt, is daarbij al lang en breed bekend. Dat geldt evenzeer voor de creepiness van lieve, schattige (*ahum*) porseleinen poppen.
Het acteerwerk is echter solide en de ondergrond van het horrorgenre ook. De schrikmomenten en het hese gekrijs van een demon vragen nadrukkelijk om de aanwezigheid van een kussen om je achter te verschuilen. Er wordt niet veel afgeweken van de standaard; qua filmtechnieken blijft Annabelle een beetje hangen in de middenmoot, maar voor een beetje horrorfan stoort dat niet zo. Annabelle is eng, bevat alle elementen die leiden tot engheid en ondanks dat de film niet altijd de beste kritieken heeft gekregen, is het financieel één van de grootste horrorsuccessen ooit geweest: de film bracht meer dan 250 miljoen dollar op. En afgezaagd of niet, uitgekauwd of niet, binnen het genre staat de film stevig genoeg in zijn schoenen om de fan te pleasen. Voor een avondje lekker huiveren volstaat Annabelle in elk geval maar al te goed. Annabelle is drie sterren waard.