Exclusief! Millennium Dagboek #2

23 augustus 2013

Mijn telefoon meldt dat er een sms’je is binnengekomen. Het is van Eva Gedin en ik word doodsbenauwd. Ik verwacht dat ze iets schrijft als ’Waarom heb je het niet eens afgemaakt?’ Maar er staat: ’Hartstikke goed!’

Ik steek mijn armen in de lucht als een voetballer die een doelpunt heeft gemaakt en maak een lange, opgewonden wandeling langs de Årstabaai.

24 augustus - 1september 2013

Mijn halfklare synopsis wordt vertaald in het Engels, ik lunch met Stieg Larssons broer Joakim – die natuurlijk van het begin af op de hoogte was – en draaf van de ene naar de andere vergadering.

Intussen sta ik te trappelen van ongeduld. Ik wil beginnen met schrijven, meer dan ik ooit eerder heb gewild.

10 september 2013

Ik heb altijd moeite met het begin. Ik zit soms weken of maanden tegen de eerste pagina’s aan te hikken om het perfecte idioom te vinden, de perfecte opening. Soms is het bijna zielig. Ik ben een verschrikkelijk pietje-precies en weeg elk woord eindeloos af.

Maar deze keer weiger ik dood te lopen in zo’n stilistische doolhof. Stieg Larssons stijl was ongekunsteld en zakelijk; ik moet er gewoon op los rammelen en me op het verhaal concentreren.

23 september 2013

En toch lukt het niet. Wat ik ook doe, mijn proza kruipt voort. Ik word er gek van, vooral omdat de plot dag en nacht door mijn hoofd spookt. Ik schrijf met een slakkengangetje, maar in gedachten ben ik al honderd stappen verder.

’s Nachts bonkt mijn hart verontrustend snel.

6 oktober 2013

Mijn dag- en nachtritme is verstoord. Ik word om halfvier in de ochtend wakker en ga aan het werk. Soms raadpleeg ik de pdf-bestanden van de eerste drie boeken. Maar dat is steeds minder vaak nodig. Ik heb ze nu drie keer gelezen en hun universum is binnen in me een eigen leven begonnen.

Ik stop om zeven uur, als de kinderen wakker worden, en dan breng ik ze naar school. Op de terugweg komt de plot weer op gang en ik blijf tot elf uur schrijven. Dan laat ik me in mijn bed vallen.

Om één uur ga ik weer door en dan schrijf ik tot halfvier in de middag, als ik de kinderen uit school haal. ’s Avonds werk ik af en toe ook. Ik sluit de avond af met een glas rode wijn en bespreek het verhaal en de dag met Anne.

9 oktober 2013

Ik ga als een gek tekeer op het stepapparaat in de sportschool. Opeens krijg ik hartkloppingen. Ik ga op mijn hurken zitten en kan alleen nog dubbelgevouwen naar de kleedkamer lopen.

Als ik later door een koud Stockholm naar huis rijd, bekruipt me de angst dat mij hetzelfde lot zal treffen als Stieg Larsson. Ik probeer het te verdringen. Het was gewoon een paniekaanval, hou ik mezelf voor. Maar het idee komt in de week daarna steeds weer terug, dwangmatig.

22 oktober 2013

Ik heb de entree van Lisbeth Salander in het boek steeds uitgesteld. Het lijkt wel of ik bang voor haar ben.

Maar nu kan ik er niet meer omheen. Terwijl al mijn spieren zich spannen laat ik haar in al haar grimmige raadselachtigheid de handeling binnen denderen. Maar waarschijnlijk overdrijf ik. Ze voelt niet goed. Ik ken haar door en door, maar toch weet ik haar niet goed tot leven te wekken. Er klopt iets niet.

24 oktober 2013

 Ik streep door, verander, voeg toe. ’s Nachts droom ik van Lisbeth. Ik ben doodsbenauwd dat ik haar geen recht doe.

15 november 2013

Ik begin Lisbeth in de actiescènes in de vingers te krijgen. Daar hoort ze ook thuis. Ze is op haar best wanneer ze vanuit een underdogpositie toeslaat. Maar introspectie blijft lastig. Hoe kan ik haar aan al die waanzin van haar jeugd laten denken zonder sentimenteel te worden?

Lisbeth is niet iemand voor sentimentaliteit.

16 november 2013

Stieg Larsson loste het probleem op door iemand anders te laten vertellen over Lisbeths achtergrond, bij voorkeur advocaat en voogd Holger Palmgren. Dat is natuurlijk een klassieke truc.

Mythische en geniale figuren worden in de literatuur bij voorkeur van buitenaf bekeken. Er is een dokter Watson nodig om de mythe te vormen. Ik neig ook naar die oplossing. Toch weiger ik de hoop op te geven om in Lisbeths geest te kruipen.

Ik wil begrijpen waar die hevige innerlijke drang van haar om terug te slaan, om zich te wreken, vandaan komt.

30 november 2013

Ik leef al een tijdje in een geheime luchtbel. Ik schrijf op een niet op internet aangesloten computer, zodat ik beschermd ben tegen hackers, en als ik iets over het boek mail, doe ik dat gecodeerd. Op vragen waar ik op dit moment mee bezig ben, antwoord ik vaag en cryptisch.

Ik hoor dat Norstedts het nieuws over het boek nu al naar buiten wil brengen en mijn eerste reactie is ‘Nee, help!’ roepen. Maar langzaam maar zeker wen ik aan het idee. Ik wil uit de kast komen.

Deel 3 van het Millennium Dagboek van David Lagercrantz verschijnt op zaterdag 22 augustus a.s. 

David Lagercrantz

David Lagercrantz werd door de erven van Stieg Larsson gevraagd een vervolg te schrijven op de succesvolle Millennium-reeks om het universum van Stieg Larsson levend te houden. Lagercrantz studeerde filosofie en religie aan de universiteit en ging naar de School voor Journalistiek in Göteborg. Hij werkte als misdaadjournalist en schreef daarna verschillende non-fictieboeken, romans en literaire thrillers. Hij is het meest bekend van de bestseller Ik, Zlatan over Zlatan Ibrahimovic. In het voorjaar van 2016 verschijnt bij Signatuur zijn roman over de briljante wiskundige Alan Turing.