Lees mee in de Hebban leesclub met 'Mama wil weg'
Mama wil weg
Mirjam van Biemen
Mirjam van Biemen was acht jaar oud toen haar moeder een einde aan haar leven maakte in een psychiatrische inrichting. Jarenlang bleven de ware toedracht en motieven achter deze daad verborgen. In het gezin rustte er een taboe op Mirjams moeder – haar leven leek in één klap uitgewist, alsof ze niet bestaan had.
In dit literaire non-fictieboek gaat Mirjam op zoek naar wie haar moeder was en wat haar dreef, geholpen door haar moeders' dagboeken en gesprekken met betrokkenen. Het resultaat is een indringende, maar ook prachtig geschreven pageturner die geen lezer onberoerd zal laten.
Dagboeken met antwoorden
Over de zelfmoord van haar moeder Rieneke Eringa, in een Wassenaarse inrichting in 1983, maakte Mirjam van Biemen in 2014 al een VPRO-radiodocumentaire, die ook Mama wil weg heet. Naar eigen zeggen was er na die documentaire nog 'veel mooi materiaal over', die de basis voor het boek vormde. In de radiodocumentaire staan de dagboeken van haar moeder centraal, drie dikke kantoorboekjes en één blocnote. Twintig jaar lang verhuisde Van Biemen de dagboeken ongelezen mee, tot ze besluit ze eindelijk te lezen.
De radio- en televisiejournalist zet met het boek over haar moeder een intiem portret neer van een onbegrepen vrouw die na haar daad werd doodgezwegen. Van Biemen begon haar persoonlijke zoektocht toen ze de leeftijd bereikte waarop haar moeder uit het leven stapte. In een interview met Arie Boomsma in het programma De wandeling vertelt ze over het huisvrouwensyndroom, een syndroom uit de jaren 60 en 70 waarbij vrouwen zo leden onder hun saaie en weinig uitdagende huisvrouwenbestaan dat ze daar eenzaam, onzeker en depressief door raakten.
'Alles aan dit boek is mooi. De zoektocht naar wie haar moeder écht was, terwijl ze als kind alleen hoorde: Je moeder was gek. En dan nu, op deze leeftijd, haar een eerbetoon geven en dat beeld rechtzetten.' – Sophie Hilbrand
Van Biemen beseft maar al te goed hoe anders het had kunnen aflopen als haar moeder twintig jaar later was geboren, vertelt ze in een interview met de Volkskrant. Rieneke wilde naast haar rol als moeder en echtgenote ook een eigen leven leiden, deelnemen aan het arbeidsproces en zichzelf ontwikkelen, maar in een tijd waarin de maatschappij daar totaal niet op ingericht was. 'Diep van binnen wilde ze journalist worden,' vertelt haar dochter, die al die tijd zonder het te weten de wens van haar moeder leefde. 'Hoe heb ik al die jaren kunnen leven zonder haar écht te kennen?'
Schrijf je vandaag nog in voor deze Hebban Leesclub!
Lijkt het je leuk om met andere lezers over boeken te praten? We verloten maar liefst 15 leesexemplaren voor een groepsbespreking over dit boek op Hebban. Je kunt je inschrijven tot en met [datum].
