Patrick Conrad wint met thriller Moço Hercule Poirotprijs

Uit een shortlist van vijf boeken werd dit 'tragische verhaal van verloren familiebanden en de ondergang van idealen' gekozen. De publieksprijs gng dit jaar naar De vleermuismoorden van Toni Coppers, die in 2014 de Hercule Poirotprijs won met Dood water. Eerdere winnaars zijn onder andere Bavo Dhooge, Pieter Asper en Guido Eekhaut. De Knack Hercule Poirotprijs bestaat sinds 1998, en had als doel de Vlaamse thrillerauteur wat steun te bieden. In september van dit jaar overleed de bedenker van de Hercule Poirotprijs, Fred Braeckman.

Over het boek

Harry Kramer, fotograaf van morbide snapshots die hij aan Shock verkoopt, vindt zijn moeder dood op straat, onder het raam van haar flatje. Hij gaat op onderzoek uit, omdat zelfmoord niet de oorzaak is van de val van zijn moeder. Ondertussen neemt hij zijn favoriete stripper in huis, nadat de striptent waar zij werkt uitbrandde. De speurtocht leidt hem naar ontdekkingen over zichzelf. En de antwoorden blijken vlakbij te zijn...

Over de auteur

Moço is de veertiende thriller van Patrick Conrad en dit was zijn vierde nominatie voor de Knack Hercule Poirotprijs. Hebbanrecensenten schreven over zijn boeken:

Janneke over Walker (4*) - 'Walker  is geen rechttoe, rechtaan thriller, maar een roman noir. Voor de echte liefhebber van dat genre is dit een must read. Het heeft mij enige moeite gekost om er aan te wennen, maar ik ben gaan genieten van het heerlijke Vlaamse taalgebruik, de schilderachtige figuren en de boeiende figuur van Johnnie Walker zelf.'

Guy over Tango assassino (3*) - 'De ervaren thrillerlezer ziet ongetwijfeld de plot van ver aankomen, wat zeer jammer is. Deze thriller, die meer neigt naar een spannende roman noir, is met vurige passie geschreven, zoveel is duidelijk. Dit verhaal is behoorlijk somber, waarin de eenzame hoofdpersonages hulpeloos dolen in een chaotische wereld. Het staccato ritme van de tango steekt fraai af tegenover de vloeiende schrijfstijl waarmee dit boek geschreven is. Tango assassino lezen is zoals het bekijken van een goede film: je drukt niet op de stopknop vooraleer de aftiteling loopt.'

Kees over De geur van de maan (4*) - 'De geur van de maan is een spannende, filmische, politieroman. Conrad hekelt cynisch de destructieve kanten van schoonheid en glitter die kunnen leiden tot moord. Maar tegelijkertijd is het boek een ode aan de zoektocht naar schoonheid en een aanklacht tegen trivialiteit. Het is de tweespalt in de schrijver die zich soms macaber en agressief uitdrukt en soms fijnzinnig en melancholiek. De geur van de maan is geen doorsnee thriller. Het mondaine leven van dandy Winter Wertheimer en het banale moordonderzoek van Van Sandt worden met elkaar vervlochten in een bijna surrealistisch drama. Leven en dood gaan hand in hand en maken geen onderscheid tussen goed en kwaad. Conrad is de voyeur die het verval en de ondergang van zijn personages gadeslaat. Een overwinnaar is er niet in zijn nihilistische heelal. Alleen de schrijver zelf die een prachtige 'roman noir' heeft afgeleverd.'