Sarah Pinborough: 'Ik wilde de andere kant van liefde belichten'

Pagina 3 van 3  

Ik zag een filmpje op YouTube waarin je vertelt een enorme planner te zijn voor wat betreft je verhalen. Hoe ver gaat dat?

‘Best ver. Ik werk alles uit. Natuurlijk het einde. Ik weet precies waar het verhaal heen gaat. Ik maak lijstjes, bijvoorbeeld over personages. En ik denk goed na over dingen als vorm en structuur. Over wie er aan het woord mag komen, de perspectieven. Per boek heb ik een notitieboekje, waarin ik aantekeningen maak. En rond het beeldscherm van mijn pc hangen allemaal geeltjes met opmerkingen. Ik gebruik ook Scrivener voor een soort ruwe eerste versie. Toch maak ik geen uitgebreide synopsis, of een treatment zoals bij film of tv. Ik werk een heleboel uit, maar als ik schrijf dan gebeuren er toch dingen die je van te voren niet voorziet. Ik moet trouwens wel zo goed gedocumenteerd en planmatig zijn omdat ik vaak aan een paar dingen tegelijk werk. Als ik bijvoorbeeld twee weken druk ben voor televisie, dan wil ik daarna wel meteen door kunnen aan mijn boek. Dus maak ik veel aantekeningen zodat ik meteen weer goed verder kan. Anders weet ik het niet meer.’  

Als jong meisje werd je in je eentje naar een kostschool gestuurd. Wat je daar meemaakte was soms beangstigend. De personages in Wat jij niet ziet hebben ook allerlei angsten. Dat is ook de basis van hun obsessie. Wat is de basis angst die ze hebben? Spelen die angsten en obsessies ook een rol in je andere werk?

‘De angst voor verraad. En misschien jaloezie, het jaloers zijn op vrouwelijkheid. De dwangmatige gedachte dat je, als je er maar mooi uitziet, of op een bepaald persoon lijkt, dat je dan ook zo wordt. Dat onderwerp zit niet in al mijn andere werk hoor. In Wat jij niet ziet speelt ook de gekte van een affaire een rol. Macht en jaloezie en onzekerheid. Ik wilde de andere kant van liefde belichten. Het is niet alleen maar mooi en gelukkig en blij, maar ook gevaarlijk en duister.’  

Waar werk je op dit moment aan?

‘Mijn volgende boek is al klaar. Zelfs ook al een ander boek, een afspraak die ik nog had staan met een andere uitgever. Ik heb het manuscript voor mijn volgende thriller ingeleverd. In Engeland komt het in mei 2018 uit. Het is heel anders dan Wat jij niet ziet, maar het boek heeft wel weer een geweldige twist. Het gaat over vriendschap tussen vrouwen. Ik vind het moeilijk om uit te leggen waar het over gaat, omdat je die twist niet kunt verklappen natuurlijk.’  

Opnieuw een boek met een #WTFThatEnding van Sarah Pinborough. Ik kijk er naar uit. Ergens in Wat jij niet ziet zegt David: ‘Het is een interessant beroep. Om in iemands hoofd te kruipen en te zien wat hem of haar drijft.’ Hij heeft het in die scène over zijn eigen werk, dat van psychiater. De uitspraak geldt net zo goed voor schrijvers, bedacht ik in de trein terug naar Amsterdam, mijn pen nog in de aanslag om Sarahs schrijftip te gebruiken. In iemands hoofd kruipen, en dan aan de slag.


Wat jij niet ziet is verschenen bij The House of Books.