Column /
Thrillerschrijvers bloggen: 24/7 (47)
Anita: Zelfs een bezoekje aan een minimuseum vol martelwerktuigen bracht me niet op ideeën.
Boek, welk boek? Ik beken: ik heb tijdens mijn vakantie geen moment nagedacht over mijn boek. Misschien omdat ik, heel braaf, de tweede versie van mijn derde boek een paar dagen voor mijn vakantie had ingeleverd bij mijn uitgeverij Cargo.
Oké, al kanoënd over de Dordogne, tijdens de vele bezoekjes aan kastelen en grotten en dobberend in het zwembad schoot er af en toe wel iets door me heen. Uit angst die invallen weer te vergeten, pende ik ze neer op een blocnote (toch maar op het allerlaatste moment in m’n tas gepropt bij vertrek om vier uur ’s ochtends). Het zijn welgeteld drie notities.
De grootste vraag deze vakantie was dan ook niet: welk einde past bij mijn boek? Maar: is er op deze camping ook een wasmachine? Zelfs een bezoekje aan een minimuseum vol martelwerktuigen bracht me niet op ideeën. Ik ben er gillend uitgerend bij het zien van een zwart-wit afbeelding van een man die ondersteboven hangend doormidden werd gezaagd.
Ik had om zes uur op kunnen staan om fris en fruitig te tikken, in plaats van om tien uur uit m’n bed te rollen. Maar ik had zelfs m’n laptop niet meegenomen. Belangrijkste doelen deze vakantie waren: boeken lezen, mijn spierwitte huid blootstellen aan de nodige zonnestralen en veel rosé drinken. Allemaal gelukt.
Ingrid, je vraag maakt nu wel dat ik begin te twijfelen aan het schrijverschap. Als schrijver hoor je toch 24/7 met je boek bezig te zijn, ook als je niet in je joggingpak achter de compu zit? Zelfs nu, nu het wachten is op feedback van mijn hoofdredacteur, kan ik alvast aan de slag gaan met het maken van een opzet voor boek 4. Of wacht, eerst een keuze maken uit alle ideeën. Maar ik vrees dat ik nog in de vakantiemodus zit.
En jij Ingrid, vond jij het moeilijk om na de vakantie weer te beginnen of zat je meteen weer in het ‘keurslijf?’ Het hielp ongetwijfeld dat je op Manuscripta was en je onder kon dompelen in de schrijfwereld.
