Column /
Thrillerschrijvers bloggen: Pseudoniem (73)
Anita: Hoe die donkerharige dame op de achterflap is gekomen, mag Joost weten.
Anita Terpstra ís een pseudoniem. Mijn echte naam is Vidar Heimersson, ik ben 54 jaar en kom uit Stockholm, Zweden. Ik was jarenlang directeur van een school toen ik in 2000 besloot het roer om te gooien en thrillers te gaan schrijven. Ik begon met een trilogie – over een man die een vrouw probeert te redden van de prostitutie en van de ene samenzwering in de andere rolt; drugs, terrorisme, witwaspraktijken, noem maar op – en bood het aan bij een goede vriend van mij, die ook uitgever is. Hij lachte me vierkant uit. In dit land, en ook in het buitenland niet, is geen enkele behoefte aan dit soort verzinsels van mannen in een midlifecrisis, zei hij. Ik was me niet bewust van die crisis, maar raakte er prompt in verstrikt, scheidde van mijn vrouw die weigerde me nog langer te onderhouden en leerde via internet een Nederlandse vrouw kennen.
Dan maar leven voor de liefde, besloot ik en dus vertrok ik voor haar naar Nederland. Omdat ik na maandenlang solliciteren nog steeds geen werk had gevonden, besloot ik om in mijn overdosis vrije tijd de pen maar weer eens op te pakken. In het Nederlands deze keer, ik ben altijd goed geweest in talen. Enfin, ik bood het aan bij de Nederlandse uitgeverij Cargo en zij zeiden me dat een Nederlandse vrouw die een polderthriller schrijft veel beter verkoopt dan een mannelijke, oudere, Zweedse auteur die over complottheorieën schrijft. Het liefst een blonde vrouw, want die verkoopt aanzienlijk beter. Hoe die donkerharige dame op de achterflap is gekomen, mag Joost weten.
En zo werd Anita Terpstra geboren. Figuurlijk dan, in 1974. Ze studeerde journalistiek en kunstgeschiedenis en zo heb ik nog wat dingetjes verzonnen. Tsja, en toen kwam Stieg Larsson. Ik had, met de kennis van nu, toen een andere beslissing genomen, zoals jullie voormalige premier Balkenende eens zo mooi heeft geformuleerd.
Speaking of Balkenende: Ingrid, wat zou jij, met de kennis van nu, toen anders gedaan hebben?
Anita Terpstra