Fleur Bourgonje (1946) groeide op in de provincie Utrecht. Op haar tweeëntwintigste woonde ze in Parijs en later een aantal jaren in Midden- en Zuid-Amerika. Daar begon ze met het schrijven voor Nederlandse bladen, maar ook voor de Venezolaanse krant El Nacional en bracht ze haar eerste Spaanstalige boek uit. Terug in Nederland schreef ze voor bladen als De Groene Amsterdammer, NRC en Vrij Nederland en bleef intussen reizen. In 1985 maakte Bourgonje haar romandebuut met Spoorloos, waarvoor ze de debutantenprijs Het Gouden Ezelsoor won. Daarna verschenen nog meer romans en dichtbundels, die vertaald werden in o.a. het Engels, Frans, Italiaans en Spaans. Bourgonje werd meerdere malen genomineerd voor de Libris Literatuurprijs en won de Betje Wolffprijs voor haar gehele oeuvre.