Blogpost: astridhabraken

De inhoud van mijn roman

04-03-2020 door astridhabraken

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

Ik ben een van die mensen die graag een boek wil schrijven. Of nee wacht - ik ben een van die mensen die een boek geschreven heeft. De afgelopen twee jaar heb ik mijn manuscript geschreven, herschreven, bewerkt en uiteindelijk opgestuurd naar twee uitgevers. Om na vier maanden wachten te horen 'nee, het past niet bij ons.' Jammer. Doorzoeken naar een andere uitgever? Nee - ik had het er twee waarvan ik dacht 'daar past mijn boek in het fonds. Zij wilden het niet en toen dacht ik 'dan doe ik het dus lekker zelf.'

Misschien denk je nu 'Waar gaat je boek dan over?' Die vraag krijg ik de laatste tijd regelmatig. Want ik spreek steeds meer mensen die mij niet kennen en die ook niet al mijn blogs hebben gevolgd over het schrijfproces. En geloof me - dat waren er een heleboel.

Korte inhoud
Stéphanie hoeft niet lang na te denken als haar man Lex thuiskomt met het aanbod voor een baan in Oostenrijk. Ze gaan: dit is haar kans om helemaal opnieuw te beginnen. Zonder een idee van hoe ze de dagen in  Innsbruck gaat invullen, vertrekt Stéphanie naar haar nieuwe woonplaats. Naar een stad die ze niet kent en een appartement waar ze nog nooit binnen is geweest.

Al snel merkt Stéphanie dat ze haar oude leven niet zo makkelijk van zich afschudt. Opnieuw beginnen is lastiger dan ze had gedacht. Terwijl Lex zich in zijn werk verliest en veel weg is, worstelt Stéphanie steeds meer met zichzelf en met de vraag: wat doe ik hier?

Een verhaal over dromen, verdwalen en liefde.

Autobiografie?
Vaak is dan de volgende vraag 'Leuk - is het autobiografisch?' Maar nee - Stéphanie is niet Astrid. Het is ook geen stiekeme bijnaam van mij. Verdwaald in Tirol, zoals mijn boek heet, is dus een roman, geen autobiografie. Ja – er zitten autobiografische elementen in het verhaal. Maar hoeveel precies? Ik ben de enige die het weet. Eigenlijk zoals dat voor iedere schrijver geldt denk ik. De meesten zullen gebruik maken van wat ze mee hebben gemaakt bij het schrijven van hun boek. Ik denk dat zelfs Tolkien bij het schrijven van The lord of the rings dat deed.

Ik ben het boek wel ooit begonnen met het idee dat het de feiten moest weergeven. Maar langzaam maar zeker dwaalde ik steeds verder van de feiten af. Als je het leuk vindt om hier meer over te weten, dan kun je terecht op mijn website. Waar ik een heleboek blogs heb geschreven over het creatieve proces, de twijfels, wel of niet uitgeven, enzovoort.

Lees verder op mijn site