Auteur
Blogpost:
Ruud van Gessel
De Prosecco Dagboeken. Deze week de drukproef: spannend!
Santo Stefano di Valdobbiadene, 15 meiHet eerste waar ik aan dacht toen ik wakker werd waren de laatste twee zinnen die Pavarotti zingtin ‘Nessun dorma’: All’alba vincerò! Vincerò! Vincerò!– ‘Bij het ochtendgloren zal ik overwinnen,ik zal overwinnen, ik zal overwinnen!’ Mijn hart is gebroken, maar ik wil niet langer slachtoffer zijn. Ik ben mijn bed uit gesprongen en heblang staan douchen om alle emoties van me af te spoelen.Bij het afdrogen was de spiegel boven de wastafel helemaal beslagen. Ik deed het raam van de badkamer open voor wat frisse lucht en voelde de kracht van de ochtendzon. De warmte deed ook de condens verdampen, zodat ik bijhet tandenpoetsen langzaam mijn gezicht terugzag. Linksonder in de spiegel zat een buts.Die was mij nooit eerder opgevallen. Zo’n beschadiging kun je niet repareren; je moet óf eennieuwe spiegel kopen, óf genoegen nemen metde beschadiging. Het lijkt wel een relatieprobleem. Ik kies in ieder geval niet voor de beschadiging, maar waar koop je een nieuw hart?Met het verdampen van de laatste condenszag ik nog iets tevoorschijn komen. Die verschrikkelijke pikzwarte kat. Bianco zat achtermijn rug nog valser te kijken dan de vrouwen van gisteravond. Ik pakte een handdoek en gooide die naar dat kreng. Ze bleef zitten staren.Pas toen ik de aftershave van Arturo naarhaar gooide, stoof het beest weg. Het flesje lag in scherven op de grond.Toen Arturo ’s avonds terugkwam vertelde ik hem dat ik zijn aftershave per ongeluk had laten vallen. Hij vond het niet erg, want nu kon ik een luchtje voor hem uitzoeken. Maar het was wél erg. Het was de eerste keer in mijn leven dat ik een man een leugen had verteld.
