Blogpost: wil veltkamp

een blog schrijven over boeken

14-01-2021 door wil veltkamp

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

De uitdaging om een blog te schrijven over boeken. Is dat moeilijk? Wil ik dat? Ja waarom eigenlijk niet. Ik blog al jaren over onze camperreizen - camperavontuur.blogspot.com - en sinds 2 jaar vloggen mijn echtgenoot en ik ook op You Tube met Camper TV. Dus hoe moeilijk kan het zijn iets op papier te zetten over boeken. Maar ja, dan komt de vraag: wat zet ik dan op papier over boeken? Ik denk dat ik het maar gewoon over mijn leesverslaving ga hebben en dan komen de boeken vanzelf voorbij. Zoals ik ook al eens in een voorstelrondje bij een leesclub zei, ik lees al zolang ik me kan herinneren. Toen ik in de gaten kreeg wat letters waren en wat ermee gedaan werd was ik verslaafd aan lezen. Mijn moeder gaf het goede voorbeeld en via de basisschool leerde ik de bibliotheek kennen. Uiteraard begonnen met de jeugdboeken, Pinkeltje, sprookjes van Grimm, schoolidyllen. Toen ik wat ouder werd lag daar het verboden boek: Ik, Jan Cremer. Daar las ik stiekum in als mijn ouders niet thuis waren. Gelukkig kregen zij al gauw in de gaten dat ik aan de jeugdbibliotheek niet meer genoeg had en mocht ik boeken lezen uit het volwassen genre. En ik kocht boeken, veel boeken. Destijds nog alle genres, maar Konsalik en Utta Dannela waren toch wel goed vertegenwoordigd. 
Ja en dan ga je trouwen en verhuizen je boeken mee. Ik kreeg kinderen, en verhuisde naar een grotere woning, dus meer ruimte voor boeken. Nog een keer verhuizen en weer meer boeken. De verhouding gelezen/ongelezen was fifty/fifty. En toen waren we weer met ons tweeën in een veel te groot huis en veel weg met de camper. We gingen klein (echt klein) wonen en de boeken verdwenen bij een kind op zolder in dozen. Dat was het sein om opruiming te houden. De boeken gingen op een enkele na weg. De verzorgingshuizen waren maar wat blij met die weliswaar wat oudere, maar gave boeken. 
Maar zit ik dan zonder boeken hoor ik je denken.Nou nee dus. Er staan nog steeds stapels ongelezen boeken. Ik lees al meer dan een jaar alleen maar uit eigen kast. En die stapels worden niet kleiner, want een vriendin leest nog meer dan dat ik dat doe en al haar gelezen exemplaren eindigen bij mij. Daarnaast krijg ik regelmatig een nieuw boek om voor een recensie of leesclub te lezen en op mijn e-reader staan zeker 600 boeken die ik ook wil lezen. Ook dat zijn al wat oudere exemplaren, want ook voor e-boeken geldt een koopverbod. Welliswaar door mijzelf opgelegd. In de camper mogen sowieso geen boeken mee, vanwege het gewicht. Maar elke reis kom ik wel met een paar fysieke exemplaren thuis die ik onderweg uit een boekenkastje heb gehaald. Want boeken, je kunt er niet genoeg van hebben en een dag niet gelezen is een dag niet geleefd.

Lees verder op mijn site