Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Blogpost: Lailatski

Harland juryrapport

Vanmiddag landde het juryrapport van de Harland awards in mijn mailbox. In de week sinds de bekendmaking van de uitslag heb ik de vijf winnende verhalen gelezen en al verschillende verhaalideeën voor mijn volgende deelname gebrouwd. Desalniettemin keek ik het meest uit naar het juryrapport en de feedback van de voorselectie. Niet alleen was ik benieuwd waarom deze vijf verhalen als winnende waren bestempeld (over twee heb ik sterke meningen), maar ook hoe de voorselectie mijn verhaal had gelezen. Als (té) kritisch persoon raak je soms verblind door je eigen kritische blik en dan kan de mening van een ander heel verhelderend werken. Laten we bij de winnende verhalen beginnen.

Om het kort samen te vatten, van de vijf winnende verhalen vond ik twee slecht, twee oké en één goed. Omdat ik natuurlijk niet alle deelnenemde verhalen heb gelezen, zijn slecht en goed zéér relatief. Alle verhalen in de top vijf waren competent geschreven en waren oké qua structuur en schrijfstijl. Als ik in de voorselectie had gezeten, had geen van deze verhalen een slecht cijfer gekregen en - als ik ze zou moeten plaatsen - zouden ze allemaal in de bovenste helft van de ranglijst hebben gestaan.
     Dat wil echter niet zeggen dat ik tijdens het lezen van sommige niet gezucht en gesteund heb. In het bijzonder de verhalen op de derde en eerste plaats vond ik een kriem om te lezen. Natuurlijk komt smaak hier al snel om de hoek kijken, maar als ik naar de jurybeoordelingen kijk was ik niet de enige met zulke opvattingen. Het verhaal op de derde plaats heeft een pretentieuze schrijfstijl en een oninteressant verhaal ondanks de fantasierijke en goed opgezette wereld. Nou is een conflictloos verhaal überhaupt niet iets waar ik blij van word, maar een pompeuze manier van schrijven maakt mij boos. Het heeft een hoog kijk-mij gehalte en komt op mij altijd neerbuigend en arrogant over. Als lezer heb ik graag het idee dat de schrijver mij iets wil vertellen, zij het een boeiend verhaal, interessante mening of feit. Dit verhaal leek alleen te willen vertellen hoeveel woorden de schrijver kent. Nou is een grote vocabulaire kunnen gebruiken in je schrijfwerk zeker positief, maar je hoeft geen obscuur synoniem te gebruiken voor elk alledaags zelfstandig naamwoord in een zin. Dan begint het borstklopperij te worden. Zeker als een andere grote ergernis bij dit verhaal de hoofdpersoon was. Andere personages bleven maar vertellen hoe fantastisch en goed hij was, terwijl de hoofdpersoon geen van de verworven veren daadwerkelijk bewees. Het wekte de suggestie dat er sprake was van "wish-fulfillment" van de auteur. Ik neem aan dat dat niet het idee was dat de schrijver wilde wekken. Kortom, deze had ik niet op de 3e plek gezet.
     Het verhaal dat eerste is geworden vond ik niet daverend om hele andere redenen, namelijk voorspelbaarheid, warrigheid en een filosofisch vraagstuk dat niet uitgewerkt wordt. Naast wat kleine ergernissen als ik-vorm, niet-chronologische vertelstijl en wat inconsistentie in tegenwoordige en verleden tijd qua werkwoorden, zijn dat mijn grootste issues. Ik wil niet gaan spoileren, maar de plottwist/thema van dit verhaal had ik heel snel door. Nu wekt dat sowieso al andere verwachtingen dan bij een lezer die dat niet heeft, maar in dit geval was het een flinke domper. De behandeling van het vraagstuk werd er in een paar pseudo-filosofische regeltjes doorheen gejast. Dat is zonde. Want het mysterie dat naar dat punt toeleidt is lastig te volgen. Daarnaast is het, als je al weet wat er gaat komen, niet heel interessant. Ik heb dit hele verhaal gelezen met de verwachting dat er iets wereldschokkends aan zat te komen, maar dat kwam niet. En, tja, dan blijft er verder van het verhaal weinig over. Het was veel versprokkelde opzet met weinig resultaat. Mja, niet mijn smaak.
     Over de andere drie verhalen heb ik weinig te zeggen. Het verhaal op de tweede plaats was oké tot goed met hier en daar wat vreemde keuzes. Wat ik onbedoeld grappig aan dat verhaal vond was hoe de tieners praatten (als volwassenen die zijn opgegegroeid in de jaren 90) en hoe snel de schrijver denkt dat je een spel als Pokémon GO kan bouwen. Verhaal vier gaf mij de indruk dat het een minder ervaren schrijver was. Het was niet erg origineel en het einde paste slecht op het begin. Ik vroeg mij af waarom ik zoveel trainingen moest lezen voor een climax dat weinig met die trainingen te maken had. Dat maakt het hele verhaal een beetje zinloos. Desalniettemin was het oké geschreven. Verhaal vijf was mijn favoriet. Ik hou van sprookjes en dit was een fijn tot de verbeelding sprekende. Het was niet perfect, maar dat hoeft ook niet.

Over mijn eigen kritieken was ik zeer tevreden. Niet alleen omdat ze grotendeels positief waren, maar ook omdat ze problemen hadden aangeprikt die ik zelf snel over het hoofd zie. Voor ik mijn verhaal instuurde had ik het aan iemand anders laten lezen en die zei, net als in het juryrapport, dat het conflict/plot complex is en soms wat lastig te volgen. Zeker terecht commentaar. Als schrijver vind ik het lastig om te bedenken wat de lezer ervaart bij het lezen. Welke informatie is wel en niet duidelijk? Als schrijver weet je immers alles al tijdens het nalezen. Hetzelfde geldt voor de kritiek over de namen. Zelf vond ik dat ik mijn namen simpel had gehouden, maar blijkbaar waren het er wel veel. Goed om te weten dat het de duidelijkheid ten goede komt als je het aantal vreemde namen beperkt. Waar ik overigens om moest lachen was dat mijn dialogen blijkbaar stijf en goed tegelijk zijn. Zo zie je maar dat smaken verschillen :).

Voor volgend jaar heb ik twee verhalen op het oog die mogelijk mijn inzending gaan zijn. Ik hoop snel in het nieuwe jaar te beginnen zodat ik niet zoveel moet haasten als deze editie. Wat ik zeker ga doen is het verhaal eerder door andere mensen te laten lezen. Niet alleen heeft dat dit verhaal enorm geholpen, als het meer was gebeurd was het waarschijnlijk beter geweest. Qua onderwerpen zijn mijn twee ideeën heel anders. Beide spelen zich af in het heden, maar de een is een mysterie en de ander is meer personage gedreven. Ik ga het zien, zin om ze te schrijven heb ik in ieder geval.

Reacties op: Harland juryrapport

Meestal weet ik het meteen en andere winnende verhalen - Hebban Schrijfwedstrijden Jouw boekenplank Jouw waardering
Jouw recensie   Schrijf een recensie
? Onze partners