Blogpost:
Nwoar
Het leven van een boekenverkoper 2
Het was een drukke dag geweest en was blij dat het laatste half uurtje rustig was. Een vrouw kwam tegen sluitingstijd de winkel binnen. Iets wat ik helemaal niet erg vind. Ik werk vaak nog door tot een uur na sluiting en ik ken mezelf. Ik ben ook altijd blij als ik nog net op tijd, heel snel even een winkel kan binnen springen.
Van deze dame dacht ik ook dat ze snel buiten zou zijn. Haar ogen vlogen namelijk de winkel rond zonder echt te kijken. Ze liep de schapjes af zonder echt een boek te zien. Achteraan in de winkel aangekomen besloot ze dan ook om in rechte lijn en versnelde pas naar de uitgang te lopen. Op drie meter van de deur bleef ze staan en viel haar oog dan toch op een boek. Het boek 'de droomlijst'. Ze las de achterkant, maakte een draai van 180 graden om haar as en liep resoluut met het boek in haar arm naar de kassa.
"U bent een snelle beslisser, één boek vastgenomen en meteen voor dat boek kiezen!" zei ik. De vrouw knikte langzaam.
"Hebt u het boek zelf gelezen?" vroeg ze mij. En dat had ik. Ik vertelde haar een korte inhoud over het boek. (Kort door de bocht voor zij die het boek niet gelezen hebben: het boek gaat over een moeder die alles doet om haar zoontje, dat in coma ligt door een ongeluk, terug wakker te krijgen.)De dame knikte weer en slikte even.
"Ik ben mijn zoon vijf maand geleden verloren. Een maand voor hij 21 werd, kreeg hij een auto-ongeluk. Hij heeft drie dagen in coma gelegen."
Ik stond perplex.
De klant heeft nog een half uur verteld en ik ben blij dat ik voor een half uurtje een luisterend oor voor haar kon zijn.
Ik heb nooit geloofd in voorbestemming of lot. Ik geloof in keuzes.
Maar die avond heb ik daar toch aan getwijfeld. Net dat ene boek kiezen uit de honderden die hier staan... En over zo een onderwerp...
Misschien kiezen boeken ons soms wel uit.
