Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Blogpost: lottevanderpaelt

Het Vergeten Boek van Lotte Van Der Paelt

Het is weer een nieuw jaar, wat wil zeggen dat het hoogtijd is om mijn boekenkast eens op te ruimen en boeken te ontdekken waarvan ik totaal vergeten was dat ik ze bezit...

Wat is jouw Vergeten Boek?
Mijn vergeten boek van 2021 is Turtles All the Way Down van John Green (vertaald als Schildpadden tot in het oneindige).

Waar in huis vond je jouw Vergeten Boek?
Helemaal vanachter in mijn boekenkast, tussen een hoop andere boeken van John Green die ik destijds WEL gelezen heb, oeps...

Wanneer en waar kocht je jouw Vergeten Boek?
Ik denk dat ik Turtles All the Way Down als een Kerstkadootje van iemand uit de familie gekregen heb. Ik weet nog dat ik het op mijn verlanglijstje gezet had, dus ik gok dat het zo gegaan is, maar eerlijk gezegd is dit vergeten boek zo vergeten dat ik het niet meer zeker weet (ondanks het feit dat het maar 3 jaar geleden is).

Waarom wilde je dit boek graag lezen destijds?
In 2017 was ik een grote fan van John Green. Ik had al een paar boeken van hem gelezen die ik fantastisch vond, dus toen ik hoorde dat hij een nieuw boek uitbracht, wilde ik het kost wat het kost lezen. Dat is dan ook de reden dat ik het op mijn verlanglijstje had gezet. Ik werd extra nieuwschierig toen ik hoorde dat het hoofdpersonage van Turtles All the Way Down problemen had met een angststoornis. Ik kampte op dat moment (nu nog altijd) zelf ook met angststoornissen, dus keek ik er nog meer naar uit. Ik was blij dat ik een boek kon lezen over iemand die even oud was als ik op dat moment en met dezelfde problemen te maken kreeg. Als 16-jarige kan het soms een enorme troost zijn om in een boek iemand te vinden die dezzlfde problemen doormaakt en te zien hoe zij (of hij) ermee omgaat. Ik was dan ook heel enthousiast toen ik het boek voor Kerstmis kreeg.

Waarom is dit een Vergeten Boek geworden?
Ik heb de eerste paar hoofdstukken van Turtels All the Way Down gelezen en om een niet-specifieke reden is het boek dan plots op de achtergrond gekomen. Ik was - zoals ik al zei - nochtans super enthousiast om het te lezen. Ik denk dat ik rond datzelfde moment ook een opdracht kreeg om voor mijn Engelse les een Engles ya boek te lezen. Jammer genoeg stond dit boek niet op de lijst, waardoor een ander Engels ya boek op de voorgrond kwam te staan. Mogelijk ligt daar dus de reden dat het vergeten geraakt is. Ik ruim ook elk jaar rond het begin van het nieuwe jaar mijn boekenkast op en probeer plaats te vinden voor de boeken die ik dat jaar voor Kerstmis gekregen heb. Zo werd het boek waarschijnlijk in de kast ingezet en kwam het helemaal achteraan terecht. Omdat mijn boekenkast redelijk klein is (ik zou dringend eens een nieuwe moeten kopen), ben ik genoodzaakt meerdere rijen boeken voor elkaar te plaatsen, waardoor sommige boeken - zoals dit dus - uit het zicht verdwijnen. Ik ben toch blij dat ik tijdens de opkuis van dit jaar John Green meer naar voor geplaatst heb, waardoor mijn oog er direct op viel tijdens mijn zoektocht naar mijn Vergeten Boek van 2021.

Wat denk je nu over je Vergeten Boek?
De voorbije jaren was ik niet echt zo geïnteresseerd in het boek dat het uit mijn gedachten verdween. Ik koop regelmatig nieuwe boeken, of het nu in de winkel is, op een rommelmarkt of tijdens de jaarlijkse boekenverkoop van mijn plaatselijke bibliotheek, waardoor ik snel in de ban raak van die net-aangekochte boeken en de boeken die ik al een tijdje heb uit het oog verlies. Maar nu ik het eenmaal vast heb, ben ik heel benieuwd naar Turtles All the Way Down. Misschien moet ik maar eens op zoek in mijn kast naar boeken die dringend een beetje liefde nodig hebben, voor ze vergaan tussen het stof.

Ga je je Vergeten Boek deze week lezen?
Zeker wel! Zoals ik al zei, ben ik enthousiast om het te lezen en benieuwd naar hoe ik John Green nu ervaar. Ik heb vorig jaar De weeffout in onze sterren voor de eerste keer gelezen en ik was niet echt fan. Ik vraag me dus af of ik John Green ontgroeit ben, of dat boek gewoonweg niets voor mij was. Die vraag kan ik enkel beantwoorden na het lezen van nog één van zijn boeken, juist?

Volg deze blog voor kleine updates over mijn vooruitgang en een recensie van het boek als het eenmaal uit is (allemaal spoilervrij)! :)


Update 1: 10 pagina's en 1 hoofdstuk gelezen (woe 13/01, 21u)
Oké, het is niet gemakkelijk om een boek in een week te lezen als er diezelfde week ook 2 examens gepland staan... Maar eindelijk heb ik dan toch de tijd gevonden om te beginnen. Ik heb nu het eerste hoofdstuk uit en zit op pagina 10. Tot nu toe ben ik wel geïnteresseerd. Ik kan zeker meevoelen met hoe het hoofdpersonage in haar eigen gedachten verzonken raakt terwijl haar vrienden hele conversaties voeren. Af en toe komt het wel wat cliché over, maar misschein komt dat ook omdat het het eerste hoofdstuk was. Op naar het volgende!

Update 2: 68 pagina's en 6 hoofdstukken gelezen (do 14/01, 18u30)
Hier ben ik dan met de tweede spoilervrije update! Ik weet op dit moment niet goed wat ik ervan vind. Ik vind het moeilijk om empathie te voelen voor het hoofdpersonage als ze mentale problemen heeft en beter wil woren, maar toch haar medicijnen niet deftig inneemt... Ik moet ook dagelijks medicijnen nemen en ik ben blij dat ik ze heb. Ik weet dat het één van de enige manieren is om mijn angsten in bedwang te houden. Dus als iemand die door iets gelijkaardig heen moet, snap ik gewoon niet goed waarom ze niet gewoon elke dag haar pillen neemt. Voor de rest denk ik wel dat ze een leuk personage is. Af en toe komt ze een beetje te veel "ik ben niet zoals andere meisjes" over, maar zolang dat gevoel niet overheerst vind ik het oké.

Update 3: 82 pagina's en 7 hoofdstukken gelezen (za 16/01, 12u30)
- Opnieuw de pillen... Natuurlijk werken ze niet als je ze maar 3 keer per week in plaats van elke dag neemt!
- Misschien ben ik verkeerd, maar ik vind het eerlijk gezegd een beetje creepy als je een baby "hot" noemt... Alsjeblieft doe dat niet meer, dank u.
- Oké, maar misschien moet je die info gewoon aan de politie geven om een deftig mens te zijn in plaats van voor geld... Trouwens, denk je niet dat ze graag gaan willen weten waar die info vandaan komt?

Update 4: 192 pagina's en 15 hoofdstukken gelezen (za 16/01, 23u45)
Hoewel ik tot nu toe veel dingen heb gezegd die me irriteren, ben ik eigenlijk wel van het boek aan het genieten. Het eerste deel vond ik niet zo super, maar de laatste 50 pagina's begin ik het echt leuk te vinden. Af en toe komt er een zin waar ik een beetje sceptisch over ben (zoals wanneer de advocaat "dat heb je net gedaan" antwoord wanneer Aza vraagt of ze hem een vraag mag stellen) en soms is iets heel cliché, maar dit is dan ook een ya boek, en - laten we eerlijk zijn - wat zouden ya romances zijn zonder clichés?

Update 5: heel het boek gelezen - review (zo 17/01, 19u15)
Beoordeling: 3.5 sterren
Het eerste derde van het boek sprak mij helemaal niet aan. Ik was - zoals je hierboven al wel gelezen hebt - vaak geïrriteerd door kleine details die mij zo dom leken en vond het eerlijk gezegd niet echt leuk. Dit was nog maar het tweede John Green boek dat ik ooit gelezen heb (na De weeffout in onze sterren) en aangezien ik het eerste ook niet leuk vond, begon ik het gevoel te krijgen dat deze boeken misschien gewoon niet echt iets voor mij zijn. Maar dat was wanneer ik het boek plots leuker begon te vinden.
Het tweede en derde deel waren ook niet het beste wat ik ooit gelezen heb, maar ik begon er tenminste van te genieten. Het eerste deel was redelijk traag en er gebeurde niet echt iets, terwijl de rest van het boek naar mijn mening wel interessant was. Ik heb zelf ook last van mentale problemen - wel niet zo erg als Aza - en boeken als deze helpen mij mezelf beter te begrijpen en me te realiseren dat ik niet alleen ben met deze problemen. Ik vind dat John Green met dit boek en deze protagonist iets geweldig gemaakt heeft om mensen bewuster te maken van deze problemen en te tonen hoe moeilijk het is om tegen dit soort gedachten te vechten.
Ter conclusie: niet het beste boek ooit, maar wel mijn favoriete John Green boek tot nu toe en een goed boek om mentale problemen ter sprake te brengen.






Lees verder op mijn site

Reacties op: Het Vergeten Boek van Lotte Van Der Paelt

Turtles All the Way Down - John Green Jouw boekenplank Jouw waardering
Jouw recensie   Schrijf een recensie
? Onze partners