Blogpost:
Mascha Gesthuizen
Met minder nieuws meer Max!
Vorig jaar ging mijn lieve hond Nina dood. Ik miste haar zo hevig dat ik besloot nooit meer een hond te nemen. Nooit meer wilde ik dat verdriet voelen. Tot Max op mijn weg kwam. Een zwarte stoere labradorpup. Omdat ik nooit voor pups gekozen heb maar altijd herplaatsers ophaalde, ging er een wereld voor me open. Want hoewel Max ook een herplaatser is, was hij met 3,5 maanden nog een echte pup. Met echte puppydingen.
We zijn aan de slag gegaan, Max en ik.Trainen is noodzakelijk want als hij straks volgroeid is en veertig kilo weegt, zal ik hem niet met mijn spierballen kunnen overreden.Â
Het mooie van zo'n pup, en heel therapeutisch, is dat hij nog veel slaapt. Schrijftijd! Opeens kreeg ik mijn strakke schrijfritme weer terug. En wat dat betekent, gaan we in het voorjaar beleven. Voorlopig schrijf ik nog even door, een cadeau van mijn nieuwe theapeutisch hondje Max.