Blogpost:
Wendel de Boer
Reading Challenge 2017/2018: less is more?
Achtbaan
Mijn leesjaar 2017 was een afwisselende achtbaan van fictie en non-fictie vol nieuwe ontdekkingen en oude bekenden. Zo herlas ik dit jaar de Lord of the Rings trilogy, compleet met de Readers Companion waarin alle annotaties verzameld zijn. In de praktijk leek dit bijna studeren en het zag er grappig uit: het verhaal zelf las ik op m’n e-reader met de gedrukte versie met uitgeklapte kaarten en companion ernaast.
Ontdekkingen
Mijn ontdekkingen in 2017 waren o.a. American Gods van Neil Gaiman en Lefbek van Anke Laterveer. Ook las ik voor het eerst in m’n leven een boek van Stephen King: 11/22/63. Verder mocht ik in april voor Hebban het nieuwste boek van Natasha Pulley, die in 2016 scoorde met The Watchmaker of Filigree Street, lezen. Zelf vond ik The Bedlam Stacks een mooie ontdekkingsreis. Het gekke is alleen dat ik na die voorpublicatie niets meer over het boek heb gezien of gehoord. Wat zou daar gebeurd zijn?
Kieskeurig en gehaast
Als je zoveel leest kan het ook niet anders dan dat je boeken treft die tegenvallen. Er wordt zo ontzettend veel geschreven en uitgebracht dat ik me af en toe weleens afvraag: waarom?! Uiteraard, smaken verschillen. Maar slaan we niet een beetje door? Zelf kon ik dit jaar bijvoorbeeld een half jaar gratis Elly’s Choice (nu Bookchoice) uitproberen. Zo’n abonnement met elke maand 10 (inmiddels 8) boeken is voor veel mensen een leuke manier om nieuwe boeken te ontdekken en meer te lezen. Kieskeurig als ik ben, las ik echter gemiddeld 1 à 2 boeken uit het maandaanbod. Eigenlijk zonde. Ook testte ik de nieuwe abonnementsvorm KoboPlus. Uit een groeiend aanbod kun je je eigen boeken kiezen voor een vast bedrag per maand. Een veel fijnere vorm voor mij, hoewel ik me eerst liet leiden door wat ik uit dat aanbod misschien wel wilde lezen. Ook moet ik me niet door ‘Hollandse zuinigheid’ niet laten opjagen, oftewel: niet meer proberen om in twee maanden 17 boeken te lezen. Kortom, voortaan maak ik een apart verlanglijstje voor boeken die in het KoboPlus aanbod zitten en plan zorgvuldig wanneer ik die ga lezen.
Less is more
Dankzij KoboPlus las ik ook De Goede Lezer van Damon Young, een filosofische benadering van het lezen. Dat zette me enorm aan het denken en ik schreef er deze recensie over. Daarom ga ik in 2018 voor een andere aanpak waarbij kwaliteit belangrijker is dan kwantiteit. Tijd dus om de pareltjes uit m’n te-lezen-lijst te selecteren, te beginnen met Never Let Me Go van nobelprijswinnaar Kazuo Ishiguro. Eens zien of het me lukt om me niet op te laten jagen door hypes of lovende recensies.
