Is méér lezen altijd beter?

"Het betrouwbaarste middel om geen eigen gedachten te hebben, is elke vrije minuut meteen een boek ter hand te nemen." Eén van de opvallende quotes van Schopenhauer uit ‘De goede lezer’. In dit werk geeft Damon Young zijn visie op de kunst van het lezen aan de hand van zes klassieke aristotelische deugden: weetgierigheid, geduld, moed, trots, matigheid en rechtvaardigheid. Nu leefde Schopenhauer in een tijd zonder smartphones en Netflix, dus anno nu is een boek pakken echt niet zo’n beroerde keuze. Zeker een boek als dit. Geen lichte kost, maar echt het lezen waard als je je verwachtingen aanpast en enige filosofische voorkennis hebt.

Op basis van de flaptekst zou je misschien een kort (<200 pagina's) handboek verwachten, maar vergis je niet: filosofie is andere koek. Dankzij veel verwijzingen naar o.a. Pierre Bourdieu, werd ik geconfronteerd met hoe lang geleden het is dat ik kennismaakte met filosofie tijdens mijn studie (1998!). Toen vond ik het ook al pittig. Het is een hele kunst om de switch in je denken te maken: verwacht geen kant en klare antwoorden en conclusies maar vragen, vergelijkingen, overwegingen en nog meer vragen.

‘De goede lezer’ heeft mij zeker aan het denken gezet over m'n eigen leesgedrag, ‘reading challenges’ en acties als #boekperweek. Ik merk dat ik door dit soort acties een gehaaste lezer word. Wat wil ik eigenlijk met lezen bereiken? Gebruik ik het als ontspanning en ontsnappen – het middel om géén eigen gedachten te hebben? Of wordt het volgend jaar tijd voor een ander soort ‘reading challenge’: minder lezen maar méér ontdekken.