Meer dan 6,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Blogpost: Andrea Germeraad

Waanzinnige overdenking

Wie aan de Boekenweek 2015 denkt, ziet bijna automatisch de psychedelische cover voor zich van de boekenweekbundel. Een cover die, wanneer je er lang naar kijkt, een beetje tot waanzin drijft. Want waanzin is dit jaar het thema van de Boekenweek. 
Als je naar de definitie van waanzin volgens Van Dale kijkt, dan wordt er een nogal rigide betekenis aan gegeven: krankzinnigheid of onzinnigheid. Waanzin in de betekenis van psychisch niet helemaal lekker zijn of in ieder geval niet in staat zijn om nog zinnige beslissingen te nemen. Maar is dat de enige betekenis die we toekennen aan het begrip waanzin? Bejubelden ze bij Kinderen voor kinderen een nachtmerrie toen ze met hun nachtegaalstemmetjes zongen: ‘Ik heb zo waan waan waan waanzinnig gedroomd’? En als we het hebben over: waanzinnig leuk/lekker/grappig, dan bedoelen we dat toch juist in positieve zin?

En toch, vrijwel alle verhalen die worden ingestuurd voor de Boekenweekwedstrijd, gaan over waanzin als ziekte. Dat kan ook haast niet anders, want dat is de betekenis die eraan wordt toegekend door de organisatie. Niet voor niets werd de schrijfster van succesvolle psychiatrische romans als PAAZ en UP gevraagd om mee te werken aan de bundel. En natuurlijk Heleen van Royen als ervaringsdeskundige.

Dat geeft te denken: het is bijna te toevallig dat ik uitgerekend dit jaar gevraagd werd om een schrijfworkshop te geven in de bibliotheek. Dat in de aankondiging ook vermeld werd dat ik de schrijfster ben van Een bittere pil. Je weet wel dat autobiografische boek over een bipolaire stoornis. Misschien lonkt het schrijven juist door die psychische gesteldheid, want ook daarover is veel gezegd en geschreven. Creativiteit en waanzin zouden min of meer in elkaars verlengde liggen. Of is het juist de eenzaamheid van het schrijven die gekmakend is?

Als ik naar mezelf kijk, kan ik alleen maar de conclusie trekken, dat schrijven weliswaar mijn redding is geweest uit het psychische dal, maar dat de tijdelijke verstandsverbijstering niet per se een goed boek opleverde. Want pas toen ik niet meer ’s nachts met messen speelde en mijn brein weer tot rust gekomen was, heb ik Een bittere pil compleet herschreven. Alles wat ik daarna heb geschreven, geremd door een fijne cocktail van medicijnen, is waanzinnig veel beter.

Lees verder op mijn site

Reacties op: Waanzinnige overdenking