Naeeda Aurangzeb is al bijna een halve eeuw een vrouw en daar tevreden mee. Maar laten nu juist die geslachtskenmerken al een halve eeuw 365 dagen per jaar aanleiding zijn voor ongepaste opmerkingen, blikken, oordelen en ongevraagd advies. Met name mannen schijnen beter dan Naeeda Aurangzeb zelf te weten hoe zij zich moet gedragen, reageren of juist niet moet gedragen en reageren. Van mannelijke leidinggevenden, politici, artsen, geliefden, collega’s, familieleden tot onbeken- den, ze weten allemaal precies hoe het hoort: vrouw zijn. Ze mag achter de microfoon, maar moet niet gaan giechelen. Haar empathisch vermogen wordt verheven tot haar grootste talent, haar scherpe observaties worden weggelachen. De borsten moeten dan weer bedekt met een sjaal en dan weer iets meer getoond. Weglachen, doen alsof je het niet hoort, binnensmonds iets terug mompelen, de confrontatie aangaan; 365 dagen moeten vrouwen voortdurend deze afweging maken, en 365 dagen x hun hele leven blijven ze incasseren.
