Begin 1999 verhuisde Corry de Moor vanuit Nederland naar Mozambique, naar de provinciestad Nampula in het noorden van het land. Charles, haar partner accepteerde er een baan bij de Nederlandse Leprastichting om mee te werken aan het Nationale Lepra Controle Programma.
De verhalen in dit boekje zijn ontstaan tijdens de periode 1999-2010 in Nampula en Maputo, waar zij later met haar man naartoe verhuisde. Het zijn indrukken van een samenleving met tradities, afspraken en regels die zij als westerling aanvankelijk niet kende. Vaak betrapte zij zichzelf op onbegrip, verbazing en verwondering. De meest intense indruk maakte de armoede in al haar facetten. Broodmagere vrouwen die hun peuter borstvoeding gaven. Baby's die futloos uit hun ogen keken. Mannen met gerafelde kleding om hun blote schouders, bedelende kinderen. De altijd terugkerende vraag op straat naar werk. De verkopers op straat die hun praatjes bruusk omzetten in smeekbedes om geld als ze niets konden verkopen. Een hard gevecht om de laatste kruimels nadat er koekjes aan kinderen op straat waren uitgedeeld...
Het boek is rijkelijk ge?llustreerd met kleurenfoto's.
De verhalen in dit boekje zijn ontstaan tijdens de periode 1999-2010 in Nampula en Maputo, waar zij later met haar man naartoe verhuisde. Het zijn indrukken van een samenleving met tradities, afspraken en regels die zij als westerling aanvankelijk niet kende. Vaak betrapte zij zichzelf op onbegrip, verbazing en verwondering. De meest intense indruk maakte de armoede in al haar facetten. Broodmagere vrouwen die hun peuter borstvoeding gaven. Baby's die futloos uit hun ogen keken. Mannen met gerafelde kleding om hun blote schouders, bedelende kinderen. De altijd terugkerende vraag op straat naar werk. De verkopers op straat die hun praatjes bruusk omzetten in smeekbedes om geld als ze niets konden verkopen. Een hard gevecht om de laatste kruimels nadat er koekjes aan kinderen op straat waren uitgedeeld...
Het boek is rijkelijk ge?llustreerd met kleurenfoto's.
