Alles is er nog is een klein monument voor de veel te vroeg overleden dichter Jan Kostwinder (1960-2001). Hij werd geboren in Oud-Pekela en studeerde in Amsterdam, de stad waar hij sinds 1962 woonde. In 1988 debuteerde hij met de bundel Binnensmonds. In 1994 verscheen zijn tweede bundel, Een kussen van hout. Een man alleen, uit 1995, bevat beschouwingen over Cesare Pavese (geschreven in samenwerking met Hein Aalders). In 1997 publiceerde hij de verhalenbundel Regenhond, in 1999 gevolgd door de roman Brieven aan Willem-Alexander.
Over zijn eigen werk schreef Kostwinder: “Het is mijn hoogste ideaal gedichten te schrijven die in principe door iedereen gelezen en begrepen kunnen worden. (…) Ik wil aardse, fysieke en transparante poëzie schrijven waarin de mogelijkheden van de taal worden onderzocht en geëxploreerd, en dat is mij genoeg.” Dat maakt deze bundel tot een ode aan poëzie die met volle inzet is geschreven, en die door iedereen moet worden gelezen en gehoord.
Alles is er nog, samengesteld en ingeleid door Hein Aalders en Chrétien Breukers, bevat het poëtisch oevre van Jan Kostwinder, en bestaat uit de twee bij leven van de auteur verschenen bundels, uitgebreid met het nooit in boekvorm gepubliceerde Donkere wolken pakken zich samen boven het hoofd van Meneer De Vries en een ruime keuze uit zijn verspreide en nagelaten gedichten.
“De toon van zijn gedichten was mild en verwonderd.” Martin Bril, de Volkskrant
Over zijn eigen werk schreef Kostwinder: “Het is mijn hoogste ideaal gedichten te schrijven die in principe door iedereen gelezen en begrepen kunnen worden. (…) Ik wil aardse, fysieke en transparante poëzie schrijven waarin de mogelijkheden van de taal worden onderzocht en geëxploreerd, en dat is mij genoeg.” Dat maakt deze bundel tot een ode aan poëzie die met volle inzet is geschreven, en die door iedereen moet worden gelezen en gehoord.
Alles is er nog, samengesteld en ingeleid door Hein Aalders en Chrétien Breukers, bevat het poëtisch oevre van Jan Kostwinder, en bestaat uit de twee bij leven van de auteur verschenen bundels, uitgebreid met het nooit in boekvorm gepubliceerde Donkere wolken pakken zich samen boven het hoofd van Meneer De Vries en een ruime keuze uit zijn verspreide en nagelaten gedichten.
“De toon van zijn gedichten was mild en verwonderd.” Martin Bril, de Volkskrant
