In drie triptieken vertelt Stefan Hertmans het verhaal van een obsessie: die van de eerste blik, de eerste ervaring, de eerste liefde. Al wisselen de personages in de verschillende verhalen, het thema ontwikkelt zich onafhankelijk van hen. Leidt de obsessie van het eerste aanvankelijk nog tot vrij onschuldige verhalen, in het tweede deel spitst het motief zich toe op hoe een adolescent met zijn droom van zuivere liefde omgaat: je kunt een laffe etter worden door van zuiverheid te dromen. In het derde deel stevent het motief van de zuiverheid op zijn radicale ontknoping af: de personages dromen van het sublieme en begaan criminele daden. Het liefdevol beschreven 'landschap met vogels' blijkt de gecodeerde boodschap uit een vervloekt paradijs.
