Het ambt van provinciaal architect in de 19e-eeuwse Belgische architectuur. De provinciaal architecten wisten met hun ontwerpen voor plattelandskerken, pastorieën, lagere scholen en andere openbare gebouwen sterk hun stempel op de 19e-eeuwse Belgische architectuur te drukken. Dat zij tezelfdertijd ambtenaar en architect waren, had een belangrijke invloed op hun ontwerpen en sociale positie. Aan de hand van een ‘biografie’ van het ambt in de provincie West-Vlaanderen legt de auteur vakkundig de relaties bloot tussen overheid, administratie en architectuur. Daarbij krijgt de lezer inzicht in de administratieve context waarbinnen de provinciaal architecten actief waren, en ook een levendig beeld van hun dagelijkse ontwerppraktijk en verankering in het bredere maatschappelijke veld. Dankzij deze veelzijdige benadering van het ambt van provinciaal architect biedt Architect en ambtenaar een tegengewicht voor meer traditionele overzichten van de architectuurgeschiedenis die sterk uitgaan van een stilistische ontwikkeling en uitzonderlijke ‘kunstenaar-architecten’.
