De afgelopen jaren heeft Tsead Bruinja regelmatig van zich laten horen, zowel op papier als op diverse Nederlandse en buitenlandse podia. Na zijn twee positief ontvangen bundels Dat het zo hoorde (genomineerd voor de Jo Peters Po ePrijs) en Batterij, is er nu Bang voor de bal.
Hoeveel gezinnen leven er van de bewaking en wat valt er eigenlijk te bewaken? De liefde? Het gezin zelf? Onze westerse levenswijze?
Dit is po e die met evenveel gemak schaamteloos lyrisch als nuchter en kordaat kan zijn. Gedichten die rustige lange regels bevatten die naar proza neigen, of in kortademige regels rake beelden uit de werkelijkheid op elkaar laten botsen. Bang voor de bal legt de vinger op de zere plek, waarbij echter de tederheid voortdurend op de loer ligt.
‘Bruinja toont zich zachtmoedig tot kwetsbaar, en dan is hij op z’n best.’ -NRC Handelsblad
’Muzikaliteit zindert in alle gedichten van Bruinja.’ -De Groene Amsterdammer
Uit: SPECIALIST OP HET GEBIED VAN KOZIJNEN
maar mijn vrouw houdt mijn week oude nichtje op haar schoot en ik raak er niet op uitgekeken hoe goed het haar staat
we bespreken hoe het moet met de werkkamer hoe en waar we zelf dan moeten gaan slapen
een zucht en het kind verdwijnt uit onze gedachten we slaan een hoek om en zoeken een goed restaurant
stiekem terwijl we al lang over iets anders praten kijk ik naar het kindje dat niet in haar armen ligt
het ademt en het beweegt
het is er bijna
Hoeveel gezinnen leven er van de bewaking en wat valt er eigenlijk te bewaken? De liefde? Het gezin zelf? Onze westerse levenswijze?
Dit is po e die met evenveel gemak schaamteloos lyrisch als nuchter en kordaat kan zijn. Gedichten die rustige lange regels bevatten die naar proza neigen, of in kortademige regels rake beelden uit de werkelijkheid op elkaar laten botsen. Bang voor de bal legt de vinger op de zere plek, waarbij echter de tederheid voortdurend op de loer ligt.
‘Bruinja toont zich zachtmoedig tot kwetsbaar, en dan is hij op z’n best.’ -NRC Handelsblad
’Muzikaliteit zindert in alle gedichten van Bruinja.’ -De Groene Amsterdammer
Uit: SPECIALIST OP HET GEBIED VAN KOZIJNEN
maar mijn vrouw houdt mijn week oude nichtje op haar schoot en ik raak er niet op uitgekeken hoe goed het haar staat
we bespreken hoe het moet met de werkkamer hoe en waar we zelf dan moeten gaan slapen
een zucht en het kind verdwijnt uit onze gedachten we slaan een hoek om en zoeken een goed restaurant
stiekem terwijl we al lang over iets anders praten kijk ik naar het kindje dat niet in haar armen ligt
het ademt en het beweegt
het is er bijna
