Hoe kijken bewoners, ondernemers en professionals in aandachtswijken terug op alle inspanningen die in de afgelopen tien tot vijftien jaar zijn gedaan om de leefbaarheid en veiligheid in hun wijk te verbeteren? Waar zien zij de successen, gemiste kansen en uitdagingen voor de toekomst? Gesprekken met betrokkenen in vier naoorlogse aandachtswijken vormen de ruggengraat van deze studie naar de resultaten van het 40-wijkenbeleid: bewoners uit Nieuwland in Schiedam, Kruiskamp in Amersfoort en Slotervaart en de Bijlmer K-buurt in Amsterdam. Een breed spectrum van interventies komt aan bod, op het terrein van wonen, het schoon, heel en veilig houden van de wijken, de wijkeconomie, sociale stijging van bewoners, ontmoeten, integreren, sporten, cultuur en ondersteunen van bewoners met persoonlijke problemen. Bijzondere aandacht is er voor enkele speerpunten van het 40-wijkenbeleid: de integrale aanpak, het belang van de persoonlijke factor en de rol van bewoners ¬- die kan uiteenlopen van 'onbevlekte' burgerinitiatieven en bewonersbedrijven in de wijk tot dienstbare rollen op uitnodiging van professionals. Vanuit het perspectief van betrokkenen maken we de balans op van werkwijzen die van pas kunnen komen bij de ontwikkeling van lokaal beleid.
De publicatie is een vervolg op eerdere studies over het 40-wijkenbeleid: Wonen, wijken en interventies (2011) en Werk aan de wijk (2013).
De publicatie is een vervolg op eerdere studies over het 40-wijkenbeleid: Wonen, wijken en interventies (2011) en Werk aan de wijk (2013).
