Jules Schelvis belandde via Dorohucza, waar hij als drukker ontkwam, via Lublin, Radom en Auschwitz tenslotte in Vaihingen/Enz. Tijdens zijn omzwervingen wist hij als een kostbaar kleinood een klein zakspiegeltje met portret van zijn vrouw Rachel te behouden.
Uit een totaal van 34.313 joden die naar Sobibor werden gevoerd was hij een van de drie mannen die (enenals vijftien vrouwen) uit de hel terugkeerden. Zijn in sobere, maar heldere en aangrijpende stijl vertelde belevenissen zijn het meer dan waard om niet vergeten te worden.
Jules Schelvis werkte mee aan de Nederlands-Russische filmdocumentaire Opstand in Sobibor. In 1993 verscheen van zijn hand het - in de woorden van prof. dr. Lou de Jong - eerste wetenschappelijke werk over het Vernietigingskamp Sobibor, dat inmiddels al een tweede druk beleefde.
Schelvis bewerkte Binnen de poorten ook voor toneel.
