Ze is al bijna vergeten, haar boeken verstoffen in bibliotheken en antiquariaten. Maar in de jaren dertig, veertig, vijftig en zestig van de vorige eeuw was Henriëtte van Eyk een schrijfster die de ene bestseller na de andere schreef. Ze was een intrigerende vrouw, die ‘uit fatsoen’ (zoals ze zei) in de Tweede Wereldoorlog in het verzet zat en daar belangrijk en moedig werk verrichtte. Vier mannen hebben haar leven bepaald. Haar dierbare vader, directeur van een handelshuis in Amsterdam, ging door malversaties failliet, waarna hij met zijn schoonmoeder uit Nederland en uit Jets leven verdween. Haar broer Bert werd hoogleraar scheikunde, was travestiet en eindigde tragisch. Jean de Nève werd haar eerste man, een avonturier, schrijver en onverschrokken verzetsheld, die volkomen gebroken uit een Duits concentratiekamp terugkwam. Ten slotte was er haar grote liefde, Simon Vestdijk, de schrijver die hopeloos verliefd op haar raakte maar haar uiteindelijk in de steek liet.
Haar leven was welbeschouwd tragisch – maar Henriëtte van Eyk wenste op geen enkel moment de moed te laten zakken.
