In Blijf de kou wegstrijken vindt een groep mensen een lichaam aan de rand van een bevroren zee en besluit ervoor te zorgen. Ze bouwen een dorp en ontwikkelen rituelen, maar het lichaam verandert onherroepelijk. Het dorp moet zich aanpassen. Parallel daaraan proberen twee mensen een aanraking te vinden die kloppend is. Een van hen maakt een verandering door: hun identiteit wordt langzaam vloeibaar. In dit chapbook onderzoekt Chris Lomans transformatie. Wat zegt een lichaam over identiteit en hoe beïnvloeden zij elkaar? Wat is ervoor nodig om de grenzen die een lichaam omringen zacht te maken? Blijf de kou wegstrijken is evenzeer een persoonlijke zoektocht naar als een literaire verkenning van het non-binaire.
