‘Jij hebt dus altijd alleen maar aan jezelf gedacht, anderen voor je karretje gespannen of zonder scrupules in een faillissement gestort als je daar beter van kon worden, zoals het een goed bankier betaamt. Dan is het nu tijd om jouw schuld aan al die zielenpoten af te lossen. Jij wordt weldoener.’
‘Maar dan zou ik tekort komen’, lachte de bankier zuur, ‘ik heb er nogal wat in het ravijn geduwd, bovendien weet ik echt niet meer wie en wanneer. En wat heeft die brievenbus ermee te maken?’
Door zijn bizarre verhalen wordt Laurens Nutbey wel de Roald Dahl van de lage landen genoemd. Korte, hilarische plots, zo beeldend geschreven dat ze als een film aan je voorbij trekken. Met sterke, soms ontroerende dialogen, en ontknopingen die je nooit ziet aankomen. Waar moord, bedrog, geld en overspel de hoofdrol spelen. Zijn taalgebruik geeft een heel persoonlijke kleur aan elke setting; ergens, maar ook weer nergens in Europa.
