In 1997 leverde Barber van de Pol een magistrale prestatie met de vertaling van Don Quichot. Daarmee liet ze eens temeer zien dat ze tot de fine fleur van de Nederlandse vertalers behoort. Niet voor niets viel haar dal in 1975 de Martinus Nijhoffprijs ten deel, de hoogste onderscheiding die een vertaler in ons land kan krijgen. Als iemand de autoriteit bezit om ons iets over de kunst ven het vertalen te vertellen dan is het Barber van de Pol wel. Ze doet dat in de lichtvoeitge stijl die wij kennen uit haar bundel verhalen en beschouwingen Alles in de wind (1997) en haar humorvolle roman Er was wat met Meneer Maker & Mevrouw Maker (1998). Cervantes & Co kan men lezen als 'the making of' de Quichot-vertaling: hoe de vertaalster, argeloos en bezonnen tegelijkertijd, het wonderland van de ridder verkent, hoe ze langzamerhand in de huid van Cervantes kruipt en op een gegeven moment zelfs merkt dat ze met zijn hoofd denkt. Ze vertelt over haar reizen naar La Mancha, die vele smakelijke verrassingen opleveren. Ze brengen haar echter niet, zoals te verwachten viel, in de wereld die alleen in het boek te vinden is. Elders stelt ze zich te weer tegen de vooroordelen en de misvattingen die de kunst van het vertalen aankleven n wordt ze ronduit polemisch als de vertaalwetenschap aan de orde komt.
