Dit boek stelt de emanciperende functie van cultuur centraal. Aan de hand van concrete, vaak onderbelichte casussen uit de literatuur en kunst van de lage landen worden lijnen getrokken tussen het door de Verlichting geïnspireerde sociabiliteitsideaal en meer hedendaagse vormen van publieksparticipatie. Daarbij komen verschillende vragen aan de orde. Welke rol speelden kunstuitingen en vormen van cultuurparticipatie toen en nu in emancipatiebewegingen (vrouwen, arbeiders en minderheden, al dan niet met een eigen stem)? In welke hedendaagse kunstpraktijken manifesteren de betrokkenheid en het belang van de cultuurconsument zich (fanfictie, gelegenheidskunst, naïeve (figuratieve) kunst, lezersrecensies (al dan niet gerelateerd aan de tanende autoriteit van professionele critici), leesclubs, schrijversvakscholen, sensitivity readers, interactiviteit (ofwel vormen van betrokkenheid van de recipiënt bij het creatieve proces), bestsellercultuur et cetera? En in hoeverre is er voor wat betreft de participatie, in heden en verleden, van de kunstconsument sprake van verandering dan wel continuïteit.
