Mark Blaisse werd drie jaar lang betaald om Teodoro Obiang, president van Equatoriaal-Guinea, van adviezen te voorzien. De jonge honden op zijn bureau waren daar fel tegen. Werken voor een dictator die bloed aan zijn handen heeft, vonden zij immoreel. Ondanks hun goede argumenten zette Blaisse door. In dit boek vertelt hij hoe hij heen en weer werd geslingerd tussen optimisme en wanhoop en zijn gewetenswroeging intussen wist weg te drukken. Tot hij de onvermijdelijke conclusie moest trekken dat een dictator in schaapskleren nog geen goede herder is. Mark Blaisse is historicus, journalist en schrijver. Tussen 1994 en 2012 was hij bestuursadviseur en in een enkel geval ook klankbord van regeringsleiders. Na dit commerciële intermezzo legde hij zich weer toe op de journalistiek en schreef onder meer De Rebellen van Crucell, Baas boven Baas, Het orakel van Napels en De Saoedi’s.
