De Overpeinzingen van Marcus Aurelius (121-180) vormen voor talloze lezers een leidraad bij het inrichten van hun leven. Hoe wist de keizer van het Romeinse Rijk zijn kalmte te bewaren te midden van het tumult van oorlogen, verraad, epidemieën en natuurrampen die het rijk tijdens zijn bewind bijna twee decennia lang op zijn grondvesten deden schudden?
De Franse filosoof en socioloog Frédéric Lenoir schildert een ontroerend en scherp portret van Marcus Aurelius Hij gaat in op het gedachtegoed van Aurelius en zijn streven een beter mens te worden.
Frédéric Lenoir schrijft in De droom van Marcus Aurelius over de principes van het stoïsche denken die Aurelius vanaf zijn prille jeugd hebben gevormd, en over diens Overpeinzingen: het universum is als een groot levend organisme waarin alles van elkaar afhankelijk is; goed en kwaad bestaan alleen in onze morele intenties en niet in externe gebeurtenissen; vrijheid en vreugde liggen in de liefdevolle aanvaarding van ons lot; het is niet de werkelijkheid die ons gelukkig of ongelukkig maakt, maar onze voorstelling ervan; het nastreven van individueel geluk moet altijd gekoppeld zijn aan de zorg voor het algemeen welzijn. Die essentiële thema’s zijn tweeduizend jaar later nog steeds relevant.
