‘God beware ons voor roem, voor voorname gasten en grote gebeurtenissen’, is de lijfspreuk van de inwoners van Travnik. Ze houden zich het liefst buiten het politieke machtsspel van de grote mogendheden Frankrijk en Oostenrijk, bemoeien zich niet met de opstand in Servië en willen niet de dreiging van het Franse leger in Dalmatië. Maar de Porte in Stamboel kan Napoleon een Frans consulaat in Travnik niet weigeren en daarom verschijnt begin 1807 de Consul-Generaal Monsieur Jean Daville. Enkele maanden daarna gevolgd door een Oostenrijkse consul. De tijd van de consuls is aangebroken en daarmee de tijd dat de vele tegenstellingen in het Bosnische Travnik scherp aan het licht komen. De inwoners nemen zich voor gelaten af te wachten want je moet ‘niet om de hadji treuren voor hij gestorven is’. Als geen ander weet Ivo Andric aan de hand van de vele kleine persoonlijke geschiedenissen de gecompliceerde machtlijnen te tonen die het politieke leven van de Bosnische stad in een zo precair evenwicht weet te houden.
