De Eerste Wereldoorlog liet Europa achter in grote verwarring. We waren niet meer gewend aan revoluties. Vooral het eerste decennium van het interbellum was een periode van grote onzekerheid, van illusies die allemaal stukbraken op de werkelijkheid, van machteloosheid die tot weerloosheid leidde, een periode die aan avonturiers als Mussolini en Hitler vrij spel liet. In Nederland heeft zowel het fascisme als het nationaal-socialisme meer aanhangers gehad dan ons lief was. Waren dat alleen zotten, dan zouden we er ons geen zorgen over behoeven te maken, maar er waren ook mensen onder die men tot de intellectuele bovenlaag van de samenleving kon rekenen. Gelukkig heeft geen van hen zoveel overwicht gehad om in de steeds toenemende chaos van opvattingen een orde te scheppen waardoor een beweging van betekenis ontstond. Wim Zaal schetst in dit degelijke en meermaals herdrukte werk deze wonderlijke wereld.
