Vaak begint een eetstoornis niet zomaar. Vaak zit er een onderliggend probleem achter. In de zorg wordt er vaak niet goed naar gekeken, waardoor een situatie zich kan verslechteren. Dat is hier ook het geval geweest. Meer gaan smokkelen, liegen, calorieën tellen. Het ging zich uiten in haarzelf beschadigen. Ze kon niet omgaan met het onderliggende trauma. Dit in combinatie met de foute zorg. Van een normaal meisje van zeventien, naar een meisje volledig onder de medicatie, dwangvoeding en ruim twee jaar vastgebonden op bed. Waarom dat nodig was, is de vraag. Ze bloeide langzaam op toen ze naar een nieuwe woongroep werd overgeplaatst, wat wel een heftige periode was. Met angst, paniek, woede en verdriet, maar ook weer vrijheid en blijdschap.
