Als jonge volwassene keert Luca terug naar zijn geboortedorp in Kroatië. Tijdens zijn jarenlange verblijf in België heeft hij geen woord gesproken. Zijn kindertijd en het abrupte einde ervan heeft hij verdrongen. Hoe dichter Luca zijn land nadert, hoe sterker de herinneringen worden, hoe scherper de de beelden. Geruststellende beelden en warme herinneringen aan zijn beste vriend Vanja, ma en Jelena, oom Oljo, de houten 'mensen' van pa, de bloemenvelden, de verhalen over de boze heks Baba Yaga .... Maar ook de andere beelden doemen op. Die van dreigende angst, van vrienden die vijanden worden, van haat, verraad en vluchten voor je leven.
