Als er een wereldkampioenschap ‘uit het raam staren’ zou bestaan, dan zou Bruno vast en zeker winnen. Althans, dat denkt hij zelf. Maar Bruno heeft wel meer gekke gedachten. In het park woont een vreemde man. Hij praat eigenaardig, met een raar accent. Bruno en hij worden vrienden, en vanaf dat moment praten ze over van alles en nog wat – over walnoten, over moord, over taal en over zichzelf. Samen gaan ze op avontuur door de stad waar de mensen een beetje anders zijn. Langs kale mannen in leren jacks en vrolijke vrouwen in glitterrokjes. En met Japanse oesters en bubbeltjesplastic proberen ze óók nog iemand uit de gevangenis te laten ontsnappen …
