Op 30 mei 1945 werd Irma Laplasse-Zwertvaegher te Brugge geëxecuteerd omdat zij door verraad verantwoordelijk zou zijn geweest voor de dood van zeven verzetslieden. Zij was de eerste vrouw, die in België na de Tweede Wereldoorlog door het krijgsgerecht ter dood werd veroordeeld, en ook de eerste vrouw die werd geëxecuteerd. Wanneer men 25 jaar na haar dood de gebeurtenissen poogt te reconstrueren, komt men tot de conclusie, dat zij onschuldig gestorven is. Karel Van Isacker heeft zich aan deze reconstructie gewaagd. Het boek is bedoeld als een eerherstel voor het onschuldige slachtoffer van een dwaze repressie; het heeft meer weg van een reportage dan van een zuiver historisch werk. Met deze reconstructie publiceren wij enkele belangrijke stukken uit het dossier Laplasse: het gevangenisdagboek van deze eenvoudige, maar uitzonderlijk hoogstaande volksvrouw, haar laatste brieven, en de mémoires van haar dochter, die als kind het drama van dichtbij meebeleefde.