Drang

‘Nog één keer bijspringen’, zegt de commissaris. ‘Een match op de Heizel, niks aan.’ Philippe aarzelt niet, hij is jong en houdt van zijn werk. Hij weet niet dat hij die woensdag getuige zal zijn van een van de grootste voetbalrampen uit de geschiedenis. Het Heizeldrama vertrappelt dromen, mensen, levens. Voor de ogen van de jonge agent vinden negenendertig onschuldige supporters de dood.
Maar na het drama volgt de ramp, en nauwelijks van de schok bekomen ziet Philippe hoe het gevecht ook in de dagen en weken na de wedstrijd onverminderd doorgaat. Even hard als die avond in het stadion vechten mensen voor hun leven. Ze overleven.
Met lede ogen ziet Philippe aan hoe verantwoordelijkheid wordt doorgeschoven, hoe feiten worden verfraaid, hoe leugens waarheden worden. De agent staat voor een keuze. Wat doet hij met de waarheid, met het verhaal zoals het was, en niet zoals het daarna werd?
Drang gaat over hoe mensen reageren als het zwaard van Damocles hun hoofd raakt, over het primitieve instinct dat in elk van ons sluimert en over de constructie die realiteit wordt genoemd. Elk verhaal heeft een plaats, tijd en auteur. Drang is waargebeurd verzonnen. Zoals de geschiedenis zelf.