Wat als de heling van bouillon niet uit dierlijke botten en merg komt maar uit wortel, blad en bloem? Wat als troost geen dierlijk offer vraagt maar een kom warm water met planten die al sinds het begin der tijden naast ons staan?
In Drinkbare Aarde gaat Lisette Kreischer op zoek naar de oorsprong van bone broth en kippensoep, en de verhalen die wij
erover zijn gaan vertellen. Ze vraagt zich af of het niet juist de planten zijn die al die tijd de helende kracht boden. Haar zoektocht verbindt herinnering met wetenschap en traditie met persoonlijke ervaring, en mondt uit in een ode aan wortel, blad en bloem.
Drinkbare Aarde viert de vergeten wijsheid van wortels, bladeren en bloemen, en is een poëtisch, persoonlijk pamflet: een eerbetoon aan planten als onze oudste bondgenoten en een uitnodiging om de aarde opnieuw te proeven.
In Drinkbare Aarde gaat Lisette Kreischer op zoek naar de oorsprong van bone broth en kippensoep, en de verhalen die wij
erover zijn gaan vertellen. Ze vraagt zich af of het niet juist de planten zijn die al die tijd de helende kracht boden. Haar zoektocht verbindt herinnering met wetenschap en traditie met persoonlijke ervaring, en mondt uit in een ode aan wortel, blad en bloem.
Drinkbare Aarde viert de vergeten wijsheid van wortels, bladeren en bloemen, en is een poëtisch, persoonlijk pamflet: een eerbetoon aan planten als onze oudste bondgenoten en een uitnodiging om de aarde opnieuw te proeven.
