Van zijn directiefuncties bij de AMRO Bank en het IMF tot minister van Financiën namens het CDA in Lubbers I en II van 1982 tot 1989: Onno Ruding (1939) kan bogen op een veelzijdige carrière in de politiek en de internationale bankenwereld. Als minister kreeg hij te maken met de stagnerende economie in Nederland (de 'Dutch disease'), die hij wist te bezweren door de overheidsfinanciën flink te saneren. Hij bestreed de pogingen om de uitgaven en de belastingen verder te verhogen en botste daarbij met de oppositie, maar soms ook met collega-ministers van CDA en VVD. Hij diende vijf jaar lang als voorzitter van het comité van alle ministers van Financiën van het IMF. Ook stond hij aan de wieg van de Postbank, die later fuseerde tot ING.
Na de val van Lubbers II trad Ruding toe tot de Raad van Bestuur van Citibank in New York, waar hij bijdroeg aan het financiële herstel van de bank. Hij werd geconfronteerd met Donald Trump als klant in financiële problemen. Enkele jaren voor de financiële crisis van 2008 ging hij met pensioen, maar hij bleef actief in veel functies als commissaris, in non-profitorganisaties en als adviseur van overheden.
In Balans blikt Onno Ruding terug op zijn leven en zijn werk. Zo zorgvuldig als zijn beleid was, zo gewetensvol geeft hij rekenschap van zijn standpunten en besluiten. Zijn memoires bieden daardoor meer dan een tijdsbeeld. Ze laten een strenge maar ook bewogen bestuurder zien, die op de Nederlandse politiek en op de internationale wereld zijn stempel heeft gezet.
Balans is een fascinerend relaas van de maatschappelijke ontwikkelingen in de laatste vijftig jaar door een topbestuurder die zijn talenten voluit nationaal en internationaal heeft ingezet voor de publieke zaak en het bedrijfsleven.
Na de val van Lubbers II trad Ruding toe tot de Raad van Bestuur van Citibank in New York, waar hij bijdroeg aan het financiële herstel van de bank. Hij werd geconfronteerd met Donald Trump als klant in financiële problemen. Enkele jaren voor de financiële crisis van 2008 ging hij met pensioen, maar hij bleef actief in veel functies als commissaris, in non-profitorganisaties en als adviseur van overheden.
In Balans blikt Onno Ruding terug op zijn leven en zijn werk. Zo zorgvuldig als zijn beleid was, zo gewetensvol geeft hij rekenschap van zijn standpunten en besluiten. Zijn memoires bieden daardoor meer dan een tijdsbeeld. Ze laten een strenge maar ook bewogen bestuurder zien, die op de Nederlandse politiek en op de internationale wereld zijn stempel heeft gezet.
Balans is een fascinerend relaas van de maatschappelijke ontwikkelingen in de laatste vijftig jaar door een topbestuurder die zijn talenten voluit nationaal en internationaal heeft ingezet voor de publieke zaak en het bedrijfsleven.
