Mischa de Vreede heeft diverse malen via min of meer autobiografische publicaties van zich laten horen. In Een hachelijk bestaan verhaalt ze over haar jeugd, puberteit en volwassenheid: de tijd in het Jappenkamp, haar liefde voor alles wat leeft en eindig is (dieren, planten), gewone dagelijkse voorvallen, haar kinderen. De onderwerpen bepalen de volgorde: als een ketting aaneen geregen, anekdotisch van het één naar het ander kabbelend.
