'Het ideaal behoort tot de wereld van de voorstellingen, een symbolische wereld, een fictionele wereld. Het is niet echt. Je kunt er geen verhouding mee beginnen. De verhouding die je met een ideaal hebt is een verhouding in je eigen, veilige wereld van de fantasie, een wereld waarin je zelf natuurlijk fantastisch bent en die ander ook, en waarin die liefde ook fantastisch is, hoe kan het anders in een ideale verhouding. God snurkt niet.'
Connie Palmen is, behalve een van de belangrijkste Nederlandse romanschrijvers van deze tijd, ook een uiterst begaafd essayiste. Palmens beschouwingen maken thematisch onlosmakelijk deel uit van haar fictionele oeuvre, en kenmerken zich door dezelfde tegelijkertijd heldere en bedachtzame toon. Maar waar Palmen in haar romans de werkelijkheid onderzoekt, fungeert die werkelijkheid in haar essays vooral als uitgangspunt. In Een kleine filosofie van de moord zijn vijf essays gebundeld waarin de vraag centraal staat welk effect roem heeft op het publiek.
