Een seizoen in de hel is het enige boek dat Arthur Rimbaud heeft gepubliceerd. In 1873, het jaar waarin zijn stormachtige verhouding met die andere grote dichter, Paul Verlaine, op nog stormachtiger wijze werd verbroken, verscheen het in Brussel in eigen beheer. Doordat Rimbaud de drukker niet kon betalen is het niet in de handel gebracht. Een groot deel van de oplage kwam (veel later) in de handen van een liefhebber; toch is de eerste druk nog steeds zeer zeldzaam. Net als Illuminations bestaat Een seizoen in de hel uit prozagedichten; maar terwijl het eerste een soort staalkaart vormt van Rimbauds experimenteerlust in het genre, heeft dit boek een zekere samenhang. Er is een soort hoofdpersoon, die heen en weer geslingerd wordt in existentiële, morele, religieuze, sociale en esthetische twijfels. 'Ik is een ander' schreef Rimbaud; maar in die ander zijn trekjes van de jonge dichter te herkennen in zijn verhouding tot de wereld, het kwaad, de roomse kerk, de burgerlijke maatschappij en de rol van de kunst daarin. En ook Verlaines Socratesgezicht komt soms om de hoek kijken. In meer subjectieve richting is Een seizoen in de hel dan ook net zo veelzijdig (en net zo geniaal) als Illuminations.
